سخنی با مردم بلژیک
به جرم!؟ نوشتن و انتشار چند کتاب و دفتر شعر، بیش از دو دهه از عمر ۶۵ ساله ام را در زندان های مخوف رژیم تباهکار حاکم بر کشورم گذرانده ام. از دوران دبیرستان و بویژه از دوران دانشجویی تا کنون بارها و بارها از سوء عملکرد بعضی از دولتهای پیشرفته و دموکرات جهان، غمگین و مآیوس شده ام.
اما این بار از مصوبه کمیسیون خارجی پارلمان بلژیک فقط غمگین و مآیوس نشدم؛ بلکه به جای مماشات گران تصویب کننده، حس غریبی از نوعی بهت توآم با شرمساری سراپای وجودم را فرا گرفته است.
بر این باورم که در شرایط خاص فعلی بویژه در ارتباط با جان ایرانیان مهاجر و نیز سرنوشت میهمانان خارجی ورودی به ایران، مصوبه مذکور عملا در راستای آماده سازی سلاح مرگبار برای شلیک بر پیکر نحیف و خراشیده ی دموکراسی ست که اروپاییان همواره به عنوان مبتکر، پیشتاز و پرچمدار آن به خود بالیده اند.
از درون زندان فوق امنیتی رجایی شهر از نمایندگان مردم بلژیک مصرانه می خواهم که در این موقعیت خطیر، تعهد قلبی و اخلاقی خود به حقوق بشر، عدالت همگانی و دموکراسی جهانی را در پیشگاه بشریت عصر دیجیتال به نمایش بگذارند و عملا همراه با اعلام انزجار از دو پدیده منحوس گروگانگیری و تروریسم بویژه از نوع دولتی آن، اجازه ندهند که توطئه مقدمه چینی برای به اغما کشاندن آرمان های بزرگ آزادیخواهان، رسمآ از کشور بلژیک آغاز و این سیاهکاری به نام مردم آن کشور در خاطره تایخ به یادگار بماند.
ارژنگ داودیمعلم، شاعر، نویسنده و مبارز
سیاسیزندان رجایی شهر
۷ ژوییه ۲۰۲۲
#ارژنگ_داودی_زندانی_سیاسی#ورود_ممنوع_دیکتاتوری https://t.center/behnima