کودکان این زنان، از گواهی تولد محروم میشوند، بدون شناسنامه، از درمان، از بیمارستانهای دولتی یا ورود به اکثر مدارس محروم میشوند، و این امر، یک چرخه مستمر ناامیدی اقتصادی را تضمین میکند.
فقدان شناسنامه حتی بر مرگ فرد تأثیر میگذارد، که حتی از دفن مناسب هم محروم میشوند. زمانی که زنده هستند سندی برای زندگی ندارند، گویی که از بدو تولد با مرگ همسایه شدهاند.
تعداد کمی، راههای جایگزین برای گرفتن مدرک هویتی پیدا کردهاند. برخی ادعا میکنند که شیعهبودن به جای مسلمان سنی میتواند کمککننده باشد. متاسفانه طی سالهای اخیر، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به برخی خانوادههای فاقد مدرک قول داده است که در صورت عضویت در سپاه، شناسنامه به آنها داده میشود. این یعنی استثمار مردم فقیر توسط سپاه. این نقض حقوق بشر افرادی است که نسلها در ایران متولد شدهاند اما ایرانی محسوب نمیشوند.
ما همچنین معتقد هستیم که ندادن شناسنامه به مردم بلوچ به عنوان "بهانهای برای توسعه برای تغییر جمعیت منطقه و تبدیل بلوچها به اقلیت، در سرزمین خود" استفاده میشود. برای دستیابی به این هدف، دولت در نظر دارد جمعیت زیادی غیربلوچ را به بندر چابهار منتقل کند تا بافت بلوچی منطقه را تغییر دهد.
در حالت ایده آل، مردم بلوچ ساکن روستا باید بتوانند در روستاهای خود بمانند و به کارهای سنتی کشاورزی یا دامداری خود بپردازند، اما به دلیل کمبود امکانات و سختی کشاورزی زمین، بسیاری مجبور به ترک زمین شده اند و برای کار روزانه به حومه شهرهایی مانند چابهار، زاهدان و حتی تهران نقل مکان کردهاند.
جمعیت کثیری به علت فقر و نبود مدارک هویتی در خود بلوچستان، اکثر اوقات مورد آزارواذیت یا ضربوشتم قرار میگیرند و مجبور میشوند خانههای خود را ترک کنند و مکان دیگری برای زندگی پیدا کنند. حاشیهنشینی، نشان می دهد تعداد افراد بیتابعیت بلوچ به جای کاهش، در حال افزایش است.
بر اساس چندین گزارش بینالمللی، بلوچها به دلیل بلوچبودن و سنیبودن با تبعیض دولتی مواجه شدهاند. دولت ایران فعالیتهای آنها را کنترل و محدودیتهای زیادی را اعمال میکند که در نتیجه کارتهای هویت ملی برای فرزندانشان رد میشود. بسیاری از مردم بلوچ مورد آزار و اذیت یا ضرب و شتم قرار میگیرند و بسیاری مجبور به ترک خانههای خود و یافتن مکان دیگری برای زندگی میشوند.
دلیل دیگر، کنترل اداره بلوچستان توسط سپاه پاسداران است. سواحل مکران برای تجارت غیرقانونی توسط سپاه پاسداران و در سیاست خارجی آنها برای صدور انقلاب به کشورهای همسایه استفاده میشود. همچنین برای تجارت مواد مخدر استفاده میشود که تحت کنترل سپاه پاسداران است.
قرارداد ۲۵ ساله بین ایران و چین دلیل مهم دیگری برای کنترل شدید و حذف مردم بلوچ است، بخش بزرگی از این سرمایه گذاری و قرارداد، مربوط به بلوچستان و خط ساحلی آن است. همه این مسائل شرایطی را ایجاد کرده است که رژیم، بلوچستان و بلوچها را یک نگرانی امنیتی میداند. رژیم جمهوری اسلامی و بویژه سپاه پاسداران در اجرای این سیاست به احتمال بسیار زیاد هرگز برای مردم بلوچ، هویت ایرانی صادر نخواهد کرد. سالها، هزاران کودک بلوچ به دلیل قوانین ایران مبنی بر امتناع از تابعیت فرزندانی که از مادران ایرانی و پدران خارجی به دنیا میآیند، فرزندانی که از مادر بلوچ ایرانی(آنگونه که مرزبندیهای سیاسی جدید مشخص کرده بود) و پدر بلوچ غیر ایرانی ( غالبا پاکستانی و افغانستانی) به دنیا میآیند با دشواریهای بسیار بیشتری برای کسب مدارک هویتی روبرو هستند. در بسیاری موارد پدر و مادر از یک طایفه و خویشاوند هم هستند اما یکی تبعه ایران و دیگری تبعه پاکستان یا افغانستان، اما همه از یک ملت و یک سرزمین، بلوچستان هستند.
در بسیاری موارد نیز این ازدواجها بین زنان ایرانی و مردان مهاجر افغانستانی صورت میگیرد، مهاجرینی که خود با مصائب بسیار برای زندگی در ایران روبرو هستند. و دیگر سیاستهای تبعیضآمیز سیستماتیک در قبال مردم بلوچ، مانند مصادره شناسنامههای ایرانی برای «بررسی مجدد» از کارت ملی محروم میمانند.
۲/۲
#ژینا_امینی#زن_زندگی_آزادی#زال_زندمان_آزاتی#جنبش_زنان_بلوچ#بلوچ_زالبولانی_زرمبش#زنان_بی_چهره 🔸️@BalochWomenMovement🔸Instagram:
https://yun.ir/x7xqp8