مجله آزادی | خبرفوری

دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی ایران دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی عرب را در زندان اهواز از رسیدگی پزشکی و درمان محروم کرده‌ است

دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی عرب محبوس در زندان شیبان اهواز به نام‌های ‎#محمدعلی_عموری، ‎#مختار_البوشوکه، ‎#جابر_البوشوکه، ‎#عبدالامام_زائری، ‎#علی_حلفی، ‎#یحیی_ناصری، ‎#علی_صیاحی، ‎#ایوب_پرکار، ‎#غلامحسین_کلبی، ‎#عبدالزهرا_هلیچی، ‎#فارس_عموری (رماحی)، ‎#محمدرضا_مقدم، ‎#محمد_مؤمنی_تیماس، ‎#حسین_سبحان_نصاری، ‎#جابر_صخراوی، ‎#محمد_لویمی و ‎#حسن_سواری، علی‌رغم حال نامساعد جسمانی و نیاز به رسیدگی پزشکی از دسترسی مناسب به امکانات درمانی محروم مانده‌اند.

به گزارش هرانا، با وجود ابتلای این زندانیان به بیماری‌ و مشکلات حاد سلامتی، دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به آن‌ها اجازه رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان را نمی‌دهد

‏ ۲۴ سال حبس ظالمانه: گزارشی از وضع جسمانی وخیم ‎#غلامحسین_کلبی، فعال سیاسی، در زندان شیبان ‎#اهواز

برگرفته از اکانت صدای شهریور...ایکس

👇👇

زندانیان سیاسی ‎#سعید_شاه_قلعه_ای محبوس در زندان بوشهر، ‎#غلامحسین_کلبی در زندان شیبان اهواز و ‎#سعید_ماسوری محبوس در زندان اوین.
هر سه از سال ۷۹ تاکنون در زندانهای این حکومت محبوس و تحت شکنجه بوده‌اند.
بیست و سه سال زندان بدون یک روز مرخصی!

‌‎
‎
زندانیان گمنام...

#غلامحسین_کلبی متولد سال ۱۳۳۸ اولین باراز
سال ۶۰به مدت ۶سال با اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان ماهشهر بود. او بعد از آزادی روی سیلوهای گندم کارگری میکرده است و علاقه زیادی به فوتبال داشت و عضو تیم‌های لیگ‌های دسته پایین ماهشهر بود
او بعد از مدتی تصمیم گرفت که دختر برادرش را به کمپ‌های مجاهدین نزد پدر و مادرش ببرد که پس از مدتی بی خبری به دلیل چهارده ماه بازداشت در سلول انفرادی،خانواده او متوجه میشوند که غلامحسین کلبی در سال ۷۹ توسط ج.ا بازداشت شده است.‏او در مدت انفرادی به شدت تحت شکنجه و اذیت و آزار و اعدام های نمایشی برای همکاری و اخذ اعتراف اجباری تلویزیونی بوده است. غلامحسین کلبی در ابتدا به اعدام محکوم شد اما پس از مدتی به صورت شفاهی بدون هیچ ابلاغ کتبی به خود او و خانواده اش به حبس ابد محکوم شد.او در بازداشت دوم در زندان اوین بود اما پس از مدتی به زندان ماهشهر و سپس به زندان کارون و بعد به شیبان اهواز منتقل شد و از آن روز تاکنون حتی برای چند ساعت و یک روز هم از مرخصی برخوردار نبوده است.او از عفونت گوش چپ، مشکلات آرتروز، درد کمر و مشکلات فک و دهان و دندان رنج می برد و امکان مراجعه به پزشک در بیرون زندان و مرخصی استعلاجی را هم ندارد و همچنان از سمت نهادهای امنیتی برای اظهار ندامت تلویزیونی تحت فشار است.
حداقل خواسته او پس از بیست و سه سال زندان و از دست دادن اعضای خانواده خود در مدت حبس، انتقال به زندان اوین یا گوهردشت کرج است.
وکیل او آقای مصطفی نیلی نیز هم‌اکنون در زندان هستند.
فراموش نکنیم که چه بر سر خالد پیرزاده در زندان شیبان اهواز آورده اند، زندانیان بسیاری در گمنامی و در زندان های مخوف ج.ا به سر میبرند و می‌بایست صدای آنان باشیم…
هر چند که همه ما میدانیم تنها راه نجات،سرنگونی ج.ا و هر نوع ظلم و جنایت است.