#نوستالژی"" درِ پیت ""
چند سالی است که واژه جدیدی بنام (درِ پیت) در مکالمات گفتاری جا افتاده...
تا جایی که بخاطر دارم اولین بار این واژه توسط آقای فتحعلی اویسی هنرمند خوب و پا به سن گذاشته در یک سریال تلویزیونی گفته شد،
سپس به مرور برای هرچیز چیپ و بدرد نخور استفاده شد...
من خودم از پنجاه و چند سال پیش با واژه
(درِ پیت) آشنا بودم و مورد استفاده و کاربردش را در دوران کودکی به کرات از مرحوم مادرم شنیده و دیده بودم؛
برام جالب بود که جوانترها و حتی بچه های دبستانی هم بدون اینکه معنی واقعی این واژه را بدانند بکار میبرند...
در لغتنامه دهخدا و گوگل هم چیزی در مورد ریشه این واژه ننوشته؛
فقط در سایت پارسی ویکی
با حدس و گمان نوشته بود :
(درِ پیت) بی کیفیت، قدیمی، کهنه، به دردنخور، بی محتوا، بی منطق (ریشه ی این واژه را نمی دانم، شاید همان واژه ی «دکرپیت»، «decrepit» در انگلیسی باشد که ریشه ی لاتینش «decrepitus» است و معنای آن در انگلیسی، کهنه، پیر و بی کیفیت است.
لذا تصمیم گرفتم برای دوستان بنویسم که:
در دوران قدیم وقتی ما بچه بودیم
نفت فروشهای محله با گاریهای دستی پیت های نفت را در کوچه پس کوچه های شهر توزیع میکردند و اصولا پیت ها در نداشتند...
برای اینکه در چاله چوله های کوچه ها
که غالبا خاکی بودن نفتشون بیرون نپاشه،
نفتی ها کاغذهای باطله و روزنامه های تاریخ گذشته وکتابهای درسی کهنه ومنسوخ شده را لوله و مچاله میکردند و توی درب پیت های نفت فرو میکردند؛
همیشه هم از خونه هایی که براشون نفت میبردن
در خواست روزنامه کهنه وکاغذ باطله برای در پیت هاشون داشتند...
اصولا کدبانوهای خانه دار من جمله مرحوم مادرم روزنامه های کهنه وکاغذهای باطله ودفاتر مشق تمام شده بچه ها را داخل زباله نمی ریختند
و جمع میکردن و میگفتن اینا به درد درِ پیت میخورن...
هر وقت (عام ممد علی) نفتی محل برامون نفت میاورد؛ مرحوم مادرم کاغذ باطله ها را بهش میداد اونم در کمال خوشنودی میگرفت دعا میکرد و میرفت...
امروز فکر کردم حالا که این واژه در مکالمات روزمره جا افتاده خوبه ریشه اون رو برای جوانترها بنویسم...
📝 #مسعود_فراهانی@ArakiBass