گرد و غبار غنی از کربن در اولین میلیاردسال کیهانی توسط تلسکوپ فضایی #جیمزوب دیده شد.
آثار مشابه دیگری در جهان مشاهده شده‌است که به مولکول‌های پیچیده و ساخته‌شده از کربن، معروف به
هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHs) نسبت داده شده‌است.
با این‌حال، تصور نمی‌شود که PAHها در اولین میلیاردسال کیهانی توسعه یافته باشند.
بنابراین، این مشاهدات احتمال هیجان‌انگیزی را نشان می‌دهد که
#جیمز_وب ممکن است گونه‌های متفاوتی از مولکول‌های مبتنی بر کربن را رصد کرده باشد:
احتمالاً دانه‌های ریز گرافیت یا الماس‌مانندِ تولیدشده توسط اولین ستاره‌ها یا ابرنواخترها.
این مشاهدات راه‌های هیجان‌انگیزی را برای پژوهش درمورد تولید غبار کیهانی و اولین جمعیت‌های ستاره‌ای در جهان، نشان می‌دهد که این عمل با دقتِ بی‌سابقه‌ی
وب ممکن شد.
فضاهای به ظاهر خالیِ جهان‌مان در واقع اغلب اصلاً خالی نیستند؛ بلکه توسط ابرهای گاز و غبار کیهانی اشغال شده‌اند.این غبار از دانه‌هایی با اندازه‌ها و ترکیبات مختلف تشکیل شده‌است که به طرق مختلف از جمله رویدادهای ابرنواختری تولید و به فضا پرتاب می‌شوند.
این ماده برای تکامل کیهان بسیار مهم است؛ زیرا ابرهای غبار درنهایت محل تولد ستارگان و سیارات جدید را تشکیل می‌دهند.
با این‌حال، می‌تواند مانعی برای ستاره‌شناسان نیز باشد: غبار، نور ستاره‌ها را در طول موج‌های خاصی جذب و مشاهده‌ی برخی از مناطق فضا را بسیار چالش‌برانگیز می‌کند.
با این‌حال، نکته مثبت این است که مولکول‌های خاصی به‌طور مداوم طول‌موج‌های خاص نور را جذب می‌کنند یا با آن‌ها تعامل دارند. این بدان معناست که ستاره‌شناسان می‌توانند با مشاهده طول موج‌های نوری که غبار کیهانی را مسدود می‌کند، اطلاعاتی در مورد ترکیب غبار کیهانی به دست آورند.
خاستگاه :
https://astrobiology.com/2023/07/webb-sees-carbon-rich-dust-grains-in-the-first-billion-years-of-cosmic-time.html⚛ @AndisheKonim
