اخبار روز

الگوی سنتی مادر من


مادر من نمادِ یک زن سنتی روستایی بود. قوی و نترس و زحمتکش و معتقد، با چارچوب‌های آهنین اخلاقی.
او در برخورد با مردانِ فامیل و آشنا با آنها دست می‌داد. در سفرش به مشهد در سال 1346 پسردایی‌اش را که از کرمان به خراسان مهاجرت کرده بود، تصادفاً در صحن امام رضا می‌بیند. دو طرف در برابر چشم جمعیت دست در گردن هم می‌اندازند و ساعت‌ها به تلخی گریه می‌کنند.
مادرم در عروسی‌ها با بلند شدن صدای دهل و سرنا، مثل دیگر زنان روستایی، جلوی جمعیتی انبوه از زن و مردم و پیر و جوان می‌رقصید و التفاتی به پنهان کردن موی خود نداشت.
مادران ما در این سرزمین اینگونه زیسته‌اند. اسلام نزد آنها آیینی اخلاقی و مظهر همۀ مهربانی‌ها و انسان‌دوستی‌ها و خوش‌قلبی‌ها و مداراها و بخشش‌ها و خوبی‌های روی زمین بوده است؛ الگوبرداری از رسالۀ فقیهان نبوده است.
تحمیل معیارهای ظاهرگرایانه و سخت‌گیرانۀ فقیهان بر آن سنت سهل‌گیرانه و به شدت اخلاقی، کار دست این جامعه داده است. این بحران از طریق بازگشت به آن سنت قابل عبور است.
#احمد_زیدآبادی
#الگوی_زن_روستایی
#ساز_و_آواز
#رقص
#معیارهای_فقهی
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii