☂ در هزارهی گذشته ادبوَران(ادیبان) بسیاری برای پاسداری از زبان پارسی کوشیدند. به دور از دادمندی(انصاف) است که زنده داشتن و بالندگی پارسی را تنها دستاورد کوشش چند اندیشمند و ادبمند(ادیب) بدانیم. در اینجا با نمونههایی از واژههای پارسی که
#نظامی_گنجوی در چامههای خود بهکار برده است، آشنا میشویم. این واژهها در نبیگ(کتاب) «گنجینهی گنجهای» چاپ و در تارنمای
#فرهنگستان زبان و ادب پارسی همرسانی شده است:
▫️اِستادگار:
#خادم ، نگهبانی که ایستاده پاسبانی کند
▪️بختگویی:
#شانس و خوششانسی، یاری بخت
▫️پیشخورد:
#چاشنی_غذا ،
#پیش_غذا▪️جاندرازی:
#طول_عمر▫️جهاندرنگی: تاخیر جهان در انجام مقاصد
▪️شَهانگیز: کیش کردن شاه در بازی شترنگ(شطرنج)
▫️کَژمَژ زبان: کسی که
#لکنت_زبان دارد ، کودکی که تازه زبان گشوده است
▪️نژاده:
#اصیل☂ @AdabSar