🍇🍒 @AdabSar🥗 آشنایی با جشنهای ایرانی
🥗 جشن خام خواری
🍏🍎 یکی از جشنهای باستانی ایران به گفتهی ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه جشن خامخواری در سرزمین سُغد باستان و بخشی از خراسان بود. سرزمین سغد باستان ایرانینشین و پیرو فرهنگ و آیینهای ایرانی بود که بخشهایی از آن همچون سمرکند(سمرقند) و بخارا پس از تازش تازیان از فرهنگ، ادب و آیینهای ایران پاسداری کردند.
🍋🍊 سرزمین سغد گاهشمار(تقویم) ویژهی خود را داشت که با گاهشمار ایرانی همسانی بسیاری داشت. روز جشن خامخواری در ماه پوساک یا پوساکیچ(ماه چهارم سغدی) و «دی به مهر روز» برابر با پانزدهم تیر در گاهشمار کهن ایرانی برگزار میشد. بیرونی از این جشن با نام غفس و عمس یاد کرده است.
🌽🍇 مردم در روز جشن خامخواری از خوردن گوشت، هرگونه فراوردهی جانوری و هر خوراکی که با آتش پخته شده باشد پرهیز میکردند. شوربختانه از دیگر آیینهای این جشن آگاهی در دست نیست.
🥬🥦 بر پایهی افسانههای کهن ایران که در شاهنامهی فردوسی هم آمده گوشتخواری پدیدهای است که به دست آژیدهاک(ضحاک) ماردوش و با ناسپاسی جمشیدشاه و پشت کردن به راستی در ایران رواگدار(رایج) شد و از نرمش و مهربانی مردم کاست. سپس زرتشت نیز کشتن جانوران در برابر دیدگان همه را نکوهید.
🌶🍒 در ایران چندین جشن در پیوند با خوراک برگزار میشد که شماری از آنها همچون جشن سیر یا سیرسور ویژهی گیاهخواری یا خامخواری بودند و آرمان آنها کوشش برای میانهروی در خوردن گوشت بود. اکنون نیز چند روز از هر ماه در میان زرتشتیان روزهای ویژهی گیاهخواری هستند. به این روزها نَـبُـر میگویند. نبر به چم(معنی) سر نبریدن و کشتار نکردن جانوران است.
برای آشنایی با جشن سیر یا سیرسور این پیام را بخوانید:
t.me/AdabSar/12656✍ #پریسا_امام_وردیلو____________📚 بهره از:
- آثارالباقیه
#ابوریحان_بیرونی- گاهشماری و جشنهای ایران باستان
#هاشم_رضی____________#جشن_های_ایرانی #جشن_خام_خواری #تیرگان🍓🍑 @AdabSar