«آیا شاهان پهلوی اسلامگرا بودند؟»
حسین دهباشی در توییتی نوشته:«محمدرضاشاه، خود را نظرکردهی امام رضا ع میدانست و مقید بود که بلافاصله پس از سلام نوروزی به مشهد برود و نامهای همهی برادران (علیرضا، غلامرضا، عبدالرضا، احمدرضا، محمودرضا، حمیدرضا) و پسراناش (رضا و علیرضا) پسوندی از رضا دارند و عزیزان س.ط مدعی شیعهستیزی! خسته نباشید واقعا! محمدرضا میدانسته شاه ایران یعنی شاه شیعه!»
و اما پاسخ به این توییت:
برآیند نظرها نشان میدهد؛ ملت ایران، دینستیز نیست. آینده یعنی جوانان، و غالب جوانان تمایل به سکولاریسم دارند.
شاهان پهلوی حدود یک قرن پیش زاده شدند.
کیست که نداند فقط ظرف پنج سال اخیر، سرعت تغییرات هزاران برابر شده است.
امروز، روزگار دیگریست.
در آنزمان، دین در خاورمیانه یک دین سنتی بود
نه سیاسی.
اکنون مخالفتها با مذهب در ایران امروز، مخالفت با دین ِسیاسی است.
نویسندهی این توییت دچار
#زمان_پریشی است. انتقال پدیدههای موجود در یک دورهی تاریخی به دورهای دیگر را زمانپریشی گویند.
مثال: در فیلم گلادیاتور، هواپیمایی در حال ردشدن از فراز آسمان است. کارگردان و هیچیک از عوامل فیلم آن را ندید، جز مردم روی پردهی سینما! این صحنه، اشتباه فاحش زمانپریشی در سینما است و اما در تاریخ: هرگاه پدیدهها و یا رویدادهای دورانی را به کمک نظریهها و دیدگاههای رایج در دورانی دیگر تحلیل کنیم، دچار خطای زمانپریشی شدیم.
مثال: آنان که میگویند ما همان مردم نمکنشناسِ ۵۷ایم. دچار این خطا شدند. آنان مردمی را که ذهنشان زیر بمباران اطوار و پُزهای روشنفکری چپ بود، در دنیای امروز تصور میکند و سپس با ذهنیت فعلی خود درباره ایرانیهای این زمان و آن زمان، همزمان! قضاوت میکند.
این نوع نگرش وزن و اعتبار ندارد.
قضاوت درست این است: اگر امروز خمینی با آن دروغها و شعارها از هواپیما پیاده شود در حالی که جاسوس فرانسوی زیر بازویش را گرفته، «مردم ایران» باید این هدیهی غرب با کاغذ کادوی فرانسوی را، وا نکرده، پس بفرستند. زیرا
#نه_به_دین_سیاسی ،اکنون نظر اکثریت فعلی است.
پژوهشگران حرفهای معمولاً ترجیح میدهند تاریخ را فقط توصیف کنند
نه تحلیل.
به پدربزرگان و مادربزرگان خود نتازیم.
اما در مورد محمدرضا شاه پهلوی و دین.
از میان روشهایی که پژوهشگران تاریخ آن را قابلقبول برای قضاوت درباره پدیدههای تاریخی میدانند، «شناخت از روی آثار باقیمانده» است.
مثلا از روی آثار باقیمانده از دوران شاهان پهلوی یا ج.ا ، میتوان قضاوت کرد.
#محمدرضاشاه_پهلوی و
#رضاشاه ،
اگرچه اسم فرزندانشان را رضا گذاشتند اما برآیند کار آنها در تاریخ، جدایی دین از سیاست بوده و برآیند حاکمان ج.ا ، آغشتگی دین با سیاست و نتیجهاش هم لهشدن دین، زیر سنگینی عمامه است.
مشکل بزرگ اسلامگرایان نواندیش این است که زندگی امروز را برمبنای یک تاریخ دور و سرشار تخیل تفسیر میکنند
از همین روست که روایتهایی چون
#وای_حسین_کوشته_شد تولید میشود.
نجات ایران، کنار رفتن دینداران از صحنهی سیاست است.«زهرا عبدی»
https://t.center/Abdinovelist