🌌✨️ شفق قطبی در طول موج فرو سرخ برای اولین بار در اورانوس مشاهده شد.
تلسکوپ کِک II در هاوایی اولین تلسکوپی است که تابش فروسرخ را در اورانوس که ناشی از مولکول های هیدروژن در اتمسفر است را مشاهده کرد.
ستاره‌شناسان، با استفاده از داده های آرشیو شده از تلسکوپ غولپیکر کِک II در موناکیا هاوایی، برای اولین بار با موفقیت شفق قطبی در طول موج فروسرخ را مشاهده کردند.
مانند شفق های قطبی روی زمین، آنها هم زمانی بر روی اورانوس ایجاد می شوند که ذره های باردار سوار بر باد خورشیدی با میدان مغناطیسی سیاره برخورد کند و در امتداد خطوط میدان مغناطیسی به سمت قطب های مغناطیسی هدایت شوند.
در زمین نور شفق با رنگ های عمدتاً قرمز، سبز و آبی است که از برخورد اتم های اکسيژن و نیتروژن حاصل می شود.
در اورانوس، گاز های غالب جوی هیدروژن و هلیوم در دماهای خیلی پایین تری نسبت به زمین هستند. این نتایج باعث می شود درخشش شفق عمدتاً در طول‌موج های فرابنفش و فرو سرخ باشد.
انتشار اورانوس نتیجه یونیزه شدن هیدروژن مولکولی و تشکیل کاتیون های +H3 در پی برخورد با ذرات باردار بود، که این تابش یک درخشش شفق فروسرخ بر روی قطب مغناطیسی شمالی ایجاد می کند.
معمای دیگر شفق قطبی این است که چرا میدان های مغناطیسی اورانوس (و نپتون) با محور های دورانشان به مقدار زیادی ناهمسو هستند. در اورانوس این ناهمسویی°59 است. از آنجایی که شفق‌های قطبی ساختار میدان مغناطیسی یک سیاره را که با لایه‌های بالایی (یونوسفر و ترموسفر) جو جفت شده است، ترسیم می‌کنند، مطالعه بیشتر می‌توانند سرنخ های مخفی در مورد منشا این ناهمسویی آشکار کند.
🆔️ @polarisArakuhttps://www.space.com/uranus-infrared-aurora-confirmed-first-time
