💢 ایجاد توابع ناشناس در #گولنگ 🩷 توابع ناشناس، همان‌طور که از نامشان پیداست، توابعی هستند که نام مشخصی ندارن. این توابع مستقیماً به عنوان یک مقدار تعریف و استفاده میشن. 🌟 به جای تعریف یک تابع معمولی، میشه تابعی را در جا تعریف و به یک متغیر یا آرگومان اختصاص داد. توی گولنگ هم ما توابع ناشناس یا (Anonymous Functions) رو داریم و میتونیم در جاهای که نیاز داریم ازش استفاده کنیم به کد زیر دقت کنید

// Long form
func add(x, y int) int {
    return x + y
}

// Shorthand
add := func(x, y int) int {
    return x + y
}

ما در کد بالا یه تابع ناشناس رو تعریف و به متغیر add اختصاص دادیم. ❔ توابع ناشناس چه جاهایی مناسب هستند؟ عملیات کوتاه‌مدت: برای انجام وظایفی که فقط یک بار استفاده میشن، مثل پردازش داده‌های موقت. بازخوردها (Callbacks): در کدهای غیرهمزمان یا تعاملی، مانند پردازش رویدادها در برنامه‌های UI یا کار با توابع غیرهمزمان. ورودی به توابع مرتبه بالا (Higher-order functions): توابعی که دیگر توابع را به عنوان ورودی می‌گیرند یا خروجی می‌دهند. مزیت های توابع ناشناس : کد مختصرتر: نیاز به تعریف جداگانه‌ی تابع را از بین می‌برد. انعطاف‌پذیری: می‌توانید به سرعت توابعی ایجاد کنید که فقط در همان لحظه به آن‌ها نیاز دارید. کاربرد متمرکز: برای وظایف خاصی که به نام‌گذاری و استفاده‌ی مجدد نیاز ندارند، ایده‌آل است. یه نمونه دیگه از توابع ناشناس:

numbers := []int{1, 2, 3}
result := make([]int, len(numbers))

for i, num := range numbers {
    result[i] = func(x int) int { return x * 2 }(num)
}

⚙️ بصورت کلی توابع ناشناس در زبان‌هایی مانند Go (و بسیاری زبان‌های دیگر مانند JavaScript و Python) ابزاری قدرتمند و مفید برای نوشتن کدهای ساده، خوانا و مؤثر هستند. این ابزار به ویژه برای وظایف موقتی و کدهای کوچک که نیاز به تکرار ندارند، بسیار کاربردی است. #golang 👾 @pishroapp