دایە افسانە مادر جاویدنام پژمان فاتحی بە یاد فرزندش و سە سر به دار دیگر چهار نهال کاشت و گفت: این چهار جانباختە نمردە و مانند این چهار نهال رشد خواهند کرد و در یادها زندە خواهند ماند.
دایه شریفه، مادر #رامین_حسینپناهی (که در سال ۹۷ به همراه زانیار و لقمان مرادی اعدام شد) روز گذشته در کامیاران بازداشت شده است. او بهمراه دختران و دامادش برای دیدار با مادر #پژمان_فاتحی، رفته بود. هر ۴ نفر توسط ماموران به اطلاعات سنندج منتقل شدند. این دومین بار در یک روز است که مأموران اطلاعاتی دایه شریفه را بازداشت کردهاند. او را در همان روز پنجشنبه ساعاتی بازداشت کردند تا از شرکتکردنش در مراسم ختم جلوگیری کنند. .
دایه شریفه، بیش از ۵ سال است که تمام گورستانهای تهران و کردستان را به دنبال مزار پسرش که در مکانی نامعلوم دفن شده گشته است: «به جان خودت رامین عزیزم، تمام گورستانها را گشتم.» او که در اعتراض به حکم اعدام پسرش، طناب دار بهصورت نمادین آتش زد، همواره صدایش را علیه اعدام و کشتار بلند کرده است. قاضی پرونده پسرش به او گفته بود: «آیا برای نجات رامین یا لغو مجازات اعدام در ایران تلاش میکنید؟» دایه شریفه پاسخ داده بود: «رامین را هم نجات دهیم فرقی نخواهد کرد چراکە این طناب را فردا گردنِ جوانِ دیگری خواهید انداخت. بە همین دلیل ما ضد چوبەدار و طناب اعدامیم»
" و سرنوشت ما این بودهاست: دشمن فرضی باشیم در سرزمینمان! و سالهاست سهوا" ما را میکشند؛ شاید هم خطایی انسانیست! ما را میکشند در خانههایمان وقتی شهر و روستاهامان توپباران میشد. در مدرسههامان، وقتی آتش میگرفتیم. در جاده با اتومبیلهایی که ارابه مرگمان شده. در مرزها، وقتی کولبریم. خارج از مرزها و در تبعید با ترور و انفجار. در خیابان، وقت اعتراض کردن. در زندان، زیر شکنجه. در آسمان، وقتی پرواز میکنیم. در پای چوبه دار هنگامی که قصاص میشویم پیش از واقعه... و.... ما دشمن فرضی هستیم در سرزمینمان ..."
اعتصاب عمومی در کردستان در اعتراض به قتل حکومتی چهار زندانی سیاسی #پژمان_فاتحی،#محسن_مظلوم، #محمد_فرامری و #وفا_آذربار و اعدامها در ایران خیابان اردلان و شهرک صنعتی در سنندج- ۱۰ بهمن ۱۴۰۲- ۳۰ ژانویه ۴۲۰۲