و دوباره فریاد شیخ پناهیان!
مصطفی فقیهی
آخرین‌باری که صدای پناهیان این‌قدر بالا رفت
روزگاری بود که مجلس در اختیار دوستان‌ش نبود
همان‌لحظه که با شدت و حدت
از اعماقِ تن، فریاد زد و فرمود: آی مجلس! آدم باش!
مجلس که به کفِ باکفایت اینان رسید
و حسابی «آدم» شد
همه‌ی فشار گلو، لاجرم برای دولت روحانی ماند.
و چون آن دولت هم تمام شد
و رییسی بر سر کار آمد
گلوها دیگر پاره نبود
و مملکت، سرشار از گل‌وبابل شد
که زآن‌پس، زحمتِ گلوهای پاره‌پاره
به دست‌های رنجوری رسید
که چونان ماله‌ای سفت‌وسخت
پیوسته مشغول فعالیت بود.
فرصتِ ماله اما کوتاه بود
او حالا و بر اثر جبر روزگار
بغض کرد و ماله‌ها را گوشه‌ای آویزان
تا همه‌ی توان‌ش را به گلوی‌ش کشانَد
و «روزگار مسئولین [بخوانید پزشکیان] را سیاه کند»
گویی در این دو ماه، راهبرد کلان نظام هم عوض شده!
و میدان‌ودیپلماسیِ هماهنگ تا همین ۳ ماه قبل
یک‌باره رها شد
و هر کدام، به راه خود رفت
دوباره نگرانی‌نمایی‌ها و دلواپسی‌های لو رفته
دوباره تکرار دروغ‌های شاخ‌دار
دوباره تلاش برای انهدام دولت
دوباره نمک به زخم ملت
دوباره فریادهای شیخ پناهیان
@mostafafaghihi
