گفتگو دیشب با آقای دکتد رهدار در امتداد گفتگو با آقای حمید روحانی بود اما با این تفاوت که ایشان به فلسفه تاریخی حرکت امام پرداخت. بسیار دقیق و پر مغز بود:
۱. چرا مردم با امام همراهی کردند؟
۲. چرا سایر علما و فقها مانند امام آغازگر قیام نشدند؟
حکومت های پیش از جمهوری اسلامی در ایران اهداف ایدئولوژیک نداشتند، شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل سر نمیدادند، اصلا موشکی نداشتند! آیا غرب با آنها از دوستی رفتار میکرد؟ آیا ما در اتحاد و ائتلاف با غرب بودیم!؟
پیش از انقلاب روحانیون معروفی مثل آیت الله طالقانی و منتظری با ارسال نامه از امام میخواهند تا سازمان مجاهدین خلق را تایید کنند! اما هیچگاه امام سازمان و روش مبارزه مسلحانه را قبول نکرد! چرا؟ امام تنها مخالف مبارزه خشن و مسلحانه بود!؟
دوقطبی سازی در جامعه کار را به جایی می رساند که اگر #اسید_پاشی رخ دهد طیف مذهبی را در آن سمت قرار میدهند که مذهبی ها موافق این عمل شناخته شوند. جامعه الان اینطور شده است.
در دوره ای که "ایران" شعار دینی و انقلابی سر نمیداد. در دوره ای که شعار مرگ بر هیچ کشوری سر نمیدادیم. در دوره ای که تقابل با غرب وجود ندارد هم وقتی با ایران قرارداد منعقد می کنند به مفاد قرارداد پایبند نیستند. آن زمان موشکی هم نبود که روی آن شعار نوشته شود. این نمونه مهم تاریخی را دنبال کنید.