ما، جمعی از زنان هستیم که پیشرفت و توسعه همه جانبه کشور را بدون مشارکت گسترده و فعال زنان، امکانپذیر نمیدانیم. ما معتقد به برابری جنسیتی در عرصه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، حقوقی، فرهنگی و آموزشی هستیم.
تعداد موارد خشونت جنسی و فاجعهبار به ویژه تجاوز توسط نهادهای امنیتی در سطح بسیار بالایی افزایش پیدا کرده است. وقتی میگوییم عرصه اپوزیسیون ایرانی، مردانه است و با استدلال اینکه این موضوعات ایجاد ترس میکند، فعلا خفه شوید، در واقع داریم به بدترین رویداد و استدلال ممکن علیه زنان در ستم اشاره میکنیم.
اگر در اوکراین هم چنین فکر میکردند، هیچ یک از موارد خشونت جنسی ثبت نمیشد. اقدامات ثبت و پشتیبانی از زنان در جنگ اوکراین سبب شد، اقدامات وحشیانه روسها به حداقل برسد. چگونه ممکن است کسی از #زن_زندگی_آزادی بگوید و نسبت به مقابله با این فاجعه سکوت کند؟
شما اپوزیسیون مردانه خارجنشین با تسخیر تمام عرصههای سیاسی از زنان، جلوی مطرح شدن این جنایت را با استدلال انتشار ترس گرفتهاید. اگر اقدامی نکنید و فورا از تمام مکانیسمهای بینالمللی و حقوق بشری برای ثبت و فشار بر جمهوری اسلامی استفاده نکنید، در این جنایت شریک هستید.
موارد گزارش شده برای من دستکم در کردستان و تهران بسیار بالاست. چگونه است که رهبران احزاب کرد که داعیهدار تبعیض قومی هستند نسبت به مطرح کردن این جنایت سکوت میکنند؟ یعنی هیچ گزارشی برای شما نرسیده؟ چرا رسیده اما شما نیز مانند مردان دیگر اپوزیسیون فکر میکنید.
اتفاقا اگر علیه وضعیت پیش آمده محکم بایستید و به زنان در گروههای خود امکان حضور موثر بدهید و کنار بروید شاید این صدا بهتر شنیده شود. این را به عنوان موضوع جانبی و انحرافی انقلاب در نظر نگیرید که اگر این گونه فکر میکنید بزرگترین ضربه را به آن دارید میزنید.