استکی که ابتدای راه انتخاب میکنید خیلی خیلی مهمه و باید حسابی با تحقیق و برنامهریزی انتخابش کنید. آینده رو بسنجید. هدف خودتون رو بسنجید. صرف علاقه یا بدلیل سهولت یا محبوبیت، یک زبان رو انتخاب نکنید.
اینکه میگن یه زبان/فریمورک/ابزار رو که انتخاب کردید، تمام تمرکز رو بذارید روش و حسابی توش دیپ شید کاملا اشتباهه بنظرم.
شاید دیپ شدن در اون استک خاص خوب و مفید باشه، ولی به هیچ وجه تمام تمرکز رو روی اون نذارید. دقیقا مثل همون قضیه تخم مرغ و سبده. همیشه توی ساید داستان، یکی دوتا ابزار یا فریم ورک دیگه که زیاد ارتباطی به استک اصلیتون ندارن رو هم کار کنید و گاها جدی دنبالش کنید. بک اند پایتون کار میکنید؟ هرازگاهی یه دوتا توتوریال از ریکت یا نکست ببینید.
اینطوری اتفاقی که میوفته، هم دید بهتری واسه ادامه مسیر دارین، هم اگه استک اولی زیاد چنگی به دل نزد طی گذر زمان و شما رو به هدفتون نزدیک نکرد، حداقلش اینه که میتونید از ترکیب چند استکی که کار کردید خروجی بهتر و به نتیجه قابل قبولی برسید.
من اوایل که بعد از سالها پایتون کد زدن شروع کردم تایپ اسکریپت یاد گرفتن، بارها میشد که توی پایتون سعی میکردم مکانیزم هایی که سمت ریکت هستن رو پیاده کنم. همینجوری واسه خودم دکوریتورهایی طراحی میکردم تا کمبود typing پایتون رو نسبت به تایپ اسکریپت برطرف کنم. ( صرفا واسه تفریح)
گاها یهو دیدین که همین سیستم، خودش تونست تبدیل به یه ایده شه و روی ریپازیتوری پایتون (یا بلعکس) مرج شه حتی. اگه دقت کرده باشین خیلی از دولوپرهای پایتون اصلا استک اصلیشون پایتون نیس. مثلا طرف راست کد میزنه، میگه فلان چیزو اینجا داریم، شما هم اضافه کنید. (این سیستم واسه فیچر هایی که جدید رلیز میشن روی یه زبان خیلی جواب میده)