جانا دلم آمد به هوای سر زلفت
در پای تو افتاد بجای سر زلفتجانْ تازه کند چون دم عیسی به نسیمی
بادی که بود غالیه‌سای سر زلفت
یک موی سرِ زلف تو خوش‌تر ز جهانی
ای هر دو جهان نیم‌بهای سر زلفت
آشفته و سودا زده‌شد زلف تو زین پس
بند است و دگر هیچ دوای سر زلفت
اندر جگر آتش فکند آهوی چین را
بادی که بود نافه‌گشای سر زلفت
گر زلف تو خون دل من ریخته خواهد
چشمم کند این کار برای سر زلفت
هر عهد که با زلف سیه‌کار تو بستم
بشکست زهی عهد و وفای سر زلفت
جز لطف لب روح‌فزایت نرهاند
کس ابن‌یمین را ز بلای سر زلفت
#ابن_یمین#آثار_غریب
