🚩🚨تأمل بر یک خبر حقوقی/قضائی
#خبر: “لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهوری در حضور تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رئیس حفاظت و اطلاعات
قوه قضائیه و جمعی از وکلا در سالن همایش هتل فردوسی برگزار شد اظهار کرد: معتقدم دو نهاد وکالت موجود باید با تعامل با یکدیگر به یک نتیجه مشخص و یک نهاد واحد ایجاد کنند. تا این موازیکاری پایان یابد زیرا موازیکاریها در همه امور فقط هزینه ایجاد میکند.”
▪️اکنون پای یک منازعهی سیاسی-اجتماعی مطرح شده است: رقابت مرکز
#مشاوران_قوه_قضائیه با
#کانون_وکلای_دادگستری را بهانه کردهاند تا کانون وکلا را تحت فشار بگذارند. برای آنها که سابقهی فعالیت صنفی/سندیکایی دارند، اینگونه مناقشه آشنا است. تشکلهای موازی حکومتی در برابر تشکلهای صنفی-سیاسی مستقل و باسابقه. فرایندی که در آن تشکلهای صنفی-سیاسی دانشجویان، معلمان، کارگران، کشاورزان و... تاکنون قربانی ایدئولوژی تمامیتخواه و سرکوبگر میشوند. با این تفاوت که اکنون مناقشههای پُر سر وصدای صنفی و سیاسی پیشین دانشجویی، کارگری و... به صنفی محدود اما مسلط بر قانون و ذاتاً محافظهکار رسیده است.
در واقع فعالیت سندیکایی، همکاری و نفع جمعی و درازمدت را بر نفع فردی و فوری مقدم داشتن است. در هر تشکیلات صنفی و یا سیاسی کسانی هستند که در نتیجه سلسلهمراتب دموکراتیک یا غیردموکراتیک، رقابتهای درونی و... در حاشیه قرار میگیرند یا بهنظر میرسد، منافع شخصی ایشان تأمین نمیشود.
برخی از این افراد بهسادگی جذب نهادهای قدرت میشوند؛ (چنانچه برخی از رهبران سندیکاها برای پستهای وزارت، وکالت و مشاوره با دولتها کنار بیایند؛ نظیر خیانت رهبران سندیکاهای کارگری یونان در مقابل دولت موافق با برنامه ریاضت اقتصادی صندوق بینالمللی پول و یا بهطور فردی و برای چندرغاز نظیر
#اسانلو تن به معامله با بورژوازی بدهد) و به سندیکای مستقل خود پشت کنند.
در سندیکاهای کارگری اعتصابشکنی توسط کارگران تطمیع شده توسط رؤسای شرکتها و نهادهای دولتی اتفاق میافتد، اما در این مورد مشخص با داوطلبان وکالتی مواجهیم که نتوانستهاند در آزمون کانون وکلا موفق شوند یا وکلایی که در آرزوی پیشرفت سریع در سلسلهمراتب قدرت هستند.
▪️سندیکاهای مستقل با همهی اشکالات
#ذاتی و کارکردیشان (همچون دیگر نهادهای مدرن) سالها است در برابر دستاندازی دولتها و نهادهای رقیب (برای مثال، سندیکاهای کارگری در برابر سندیکای کارفرمایی) میجنگند (نظیر مبارزهی سندیکاهای کارگری ایران با "اتحادیه سندیکاهای کارگری ایران «اسکای» که قوامالسلطنه تاسیس کرد. این اتحادیه رسما وابسته به دولت بود و از سوی آن پشتیبانی میشد). اما در ایران پس از انقلاب سندیکای کارگری (
#خانه_کارگر) و کشاورزی (
#خانه_کشاورز) مصادره، اسلامیزه و بیخاصیت شدند و “انجمنهای اسلامی” در اصناف، دستگاههای دولتی و دانشگاهها و سپس “پایگاههای بسیج” در همان ادارات و نهادها به قصد خنثیسازی هرگونه تشکل مستقل شکل گرفتند.
از سوی دیگر، رهبران برخی سندیکاها در فساد حاکمیت شرکت جستند؛ نظیر سازمان نظام پزشکی (سندیکای پزشکان که خود را بزرگترین سندیکای کشور میداند) که به محل رقابت سیاسیون اصلاحطلب-اصولگرا، رانتخواران واردات تجهیزات پزشکی، انحصارطلبان جراحیهای پردرآمد و... بدل شده و پزشکان جوان حتی در دریافت دستمزد اینترنی و رزیدنتی، ساعات کار طولانی، کار در مراکز استانها، پروانه مطب و... منع و استثمار میشوند.
▪️اکنون جای نگرانی وجود دارد که با دستاندازی
قوه قضائیه به نهاد صنفی وکلای دادگستری، پروژهی سترونسازی دستگاه عدالت تکمیل شود. در نتیجه، با از دست رفتن استقلال وکلا، دادگاههای فرمایشی با وکلای گماشتهای تشکیل شوند که در محکوم کردن متهمان سیاسی از دادستان و قاضی مشتاقترند.
در کشوری که احزاب، سندیکاهای فرمایشی و صندوقهای رأی نمایشی تمام نهادها و فرایندهای مدرن دموکراتیک را تهی و قلب معنا کردهاند، همهی اقشار استثمار میشوند و همهی مردم بازندهاند، حتی آنها که نفع فوری خود را در تخریب نهادهای مدنی موجود جستوجو میکنند.
https://t.center/kkfsf