🔥●
#ناتو در میان دوئل #رجب و #آمنه در قلب اروپا◻️داستان عضویت سوئد و فنلاند در ناتو دارد به جاهای باریک و البته خوشمزه میکشد. اردوغان موافقت خود با عضویت سوئد را به برکناری وزیر دفاع آن مشروط کرده است. تاوان "پیتر هولتکویست" از نگاه رئیس جمهور ترکیه این است که برای مبارزه با داعش با تشکیلات سیاسی و نظامی کرد حاکم بر شمال غرب سوریه ارتباط داشته و در سال ۲۰۱۱ در یک گردهمایی این کلمات کفرآمیز را بر زبان رانده است: مساله کردها راه حل نظامی ندارد و مستعد ابتکارات سیاسی و دیپلماتیک است!
◻️از این مساله بگذریم که مداخله خارجی در چینش کابینه یک دولت مستقل چقدر عرفی و قانونی است و به نکتهای مهم تر میپردازیم: دولت سوسیال دمکرات سوئد که درخواست عضویت در ناتو را داده، بر سر حضور یا عدم حضور یک وزیر بر لبه سقوط قرار گرفته است. این وزیر البته وزیر دفاع مغضوب از طرف اردوغان نیست، بلکه وزیر دادگستری است، که از جانب اپوزیسیون راست میانه متهم شده در دوران وزارتش باندهای جنایتکار و گانگستری رشد یافتهاند.
◻️بناست پارلمان فردا چهارشنبه وی را استیضاح کند و به قرار معلوم روند ساقط کردن وی از ۱۷۵ رای لازم فقط یک رای کم دارد. نکته جالب این است که تکرأی حیاتی که در این لحظه سرنوشتساز اهمیت یافته، مربوط به
آمنه کاکه باوه نماینده مستقل پارلمان سوئد و از اهالی سقز کردستان ایران است.◻️خانم کاکه باوه هم رای منفی به استیضاح وزیر دادگستری و حمایت از ابقای نخست وزیر، خانم آندرسون را به تداوم پشتیبانی دولت از کردهای سوری و حمایتهای کنسولی از اتباع کرد در سوئد مشروط کرده است.
کاکه باوه پیشتر هم یکبار با همین پیششرط دولت اقلیت سوسیال دمکرات را از سقوط رهانیده و انتظار میرود در جلسه فردا هم چنین کند.
از اینرو، کاکه باوه و اردوغان عملا رو در روی هم قرار گرفته و دوئلی دیپلماتیک بر سر یکی از مهمترین انتخابهای سیاسی این کشور اسکاندیناوی در صد سال اخیر، میان دو فرد کرد و ترک در گرفته است.
◻️نکته شگفتانگیز اینجاست که آمنه هم مانند رجب مخالف عضویت سوئد در ناتوست.
البته از نقطه عزیمتی کاملا متفاوت:
خانم کاکه باوه بنا به دیدگاههای چپگرایانه و تجارب شخصیاش که بخشی از آن در جریان جنگ در کردستان ایران در دهه شصت شکل گرفته، اصولا مخالف جنگ و ورود به اتحادیههای نظامی است و بر این باور است که سیاست بیطرفی، امنیت سوئد را بهتر تامین میکند.
◻️از ایننظر، نقطه نظرات جهان وطن این سیاستمدار کرد تبار سوئدی، کاملا در جهت عکس دیدگاههای افراطی اردوغان است که ناسیونالیستی هویتطلب محسوب میشود.
این دو یک مشابهت دیگر هم دارند: هر دو کودکی سختی داشته و در خانوادههای ضعیف به لحاظ اقتصادی پرورش یافتهاند. تقدیر اما حکم کرده، یکی در سیاست اروپا بدرخشد و دیگری در زادگاهش. یکی چپگرا و جهانوطن بار بیاید و دیگری دلباخته محافظهکاری و راستگرایی افراطی شود.
کاکه باوه البته تنها چهره درخشان دیاسپورای کرد اروپا نیست.
اخیرا نام ندیم زهاوی کرد عراقی و وزیر موفق واکسیناسیون و آموزش و پرورش هم بهعنوان جانشین بالقوه بوریس جانسون مطرح شد.
کردی که احتمالا در وطن خود برای فرماندار شدن در شهرکی ولایتی، میبایست هفتخوان رستم را طی کند، به یکباره در دو قدمی خانه شماره ۱۰ داونینگ و مرکز دولت "فخیمه" بریتانیا قرار گرفت و چیزی نمانده بود جزو پنج مرد قدرتمند جهان گردد.
افراد و نامهای متعدد دیگری در پارلمانها، شهرداریها و انجمنهای کشورها و شهرهای غربی به چشم میخورند.
این کردهای رانده از وطن که در سیاست غرب، گل میکنند، مشوقّی جز نبودن تبعیض و رفع موانع ساختگی و سلاحی غیر از سخت کوشی و شایستگی ندارند. نکته اما این جاست که اردوغان با حضور کردهای نفیبلد شده در سیاست اروپایی هم مخالف است، گویی جهان هنوز در دوران ماقبل
وستفالی است و اروپای شرقی هم دوکنشینهای خراجگزار
عثمانی.
◻️مثلی
#کردی میگوید؛ بز اگر اجلش فرا رسد، نان چوپان را میخورد! اردوغان سوئد و فنلاند را متهم میکند پناهگاه کردهای آواره شده و برخی از آنها حتی بر صدر نشسته و قدر میبینند!
اکنون حیات و ممات دولت کنونی سوئد به تکرأی کردی وابسته است که عرضه آن را به مخالفت با خواست اردوغان منحصر کرده است.
اردوغان میگوید، وزیر دفاع برود، در ناتو باز میشود. آمنه هم میگوید: شرط اینکه دولت بماند، این است که حرف اردوغان زمین بخورد؟ به نظر شما حرف کدام یک به کرسی خواهد نشست؟
🖌 #صلاحالدین_خدیو به ما بهپیوندید:
https://t.center/kkfsf