🚩
📃 از حقیقت تا پنهانسازی حقیقت؛ حقیقتی وارونه!
#پراودا (#حقیقت)در سال ۱۹۱۲ در چنین روزی، نشریهی پراودا منتشر گردید، پیشینهی آن که بهطور رسمی در ۱۹۱۲ انتشار یافت به سالهای ۱۹۰۳ و ۱۹۰۵ در قالب یک نشریه ادبی و هنری و از اکتبر ۱۹۰۸ توسط
#تروتسکی در محتوای سیاسی
#سوسیالدمکراتو از ماه مه ۱۹۱۲، بر میگردد. مصادف با روز تولد کارل مارکس که توسط
#لنین، هویت نوینی به خود گرفت؛ پراودا نثری ساده و دلنشین داشت و در ابتدای تأسیس، مطالب آن نویدبخش بود. لنین با هدف پیادهشدن افکار خود و یارانش، پراودا را برای انتشار نامههای مردم و نظرات آنان و نیز مباحث کمیتههای حزب و شوراهای مختلف اختصاص داد تا وسیله تبادل نظر عمومی باشد.
در لحظات انقلاب بهعنوان ارگان رسمی حزب و نقش مهمی را ایفا و بعد از انقلاب بهعنوان
ارگان رسمی حزب کمونیست اتحاد شوروی را رقم میزد.
پیش از انقلاب بارها مورد سانسور و پیگرد قرار گرفت. گاهی با اسامی دیگر نشر میشد تا از ماشین سانسور
#تزار در امان بماند. حتی در نروژ هم چاپ و از آنجا توسط بلشویکها در بستههایی با بشکههای ماهی به روسیه صادر میشد.
حیات این روزنامه بهدست
#بوریس_یلتسین (رئیس حزب کمونیست مسکو و سپس نولیبرال سرمایهی کازینویی) متوقف شد و اموال آن در سال ۱۹۹۱ توقیف گردید. با دستبهدست شدن، سرانجام امروز بهگونهای از منبع خبری جنجالینویس و عوامانه تبدیل شده است.
#پراودا تراژیکترین دوران خود را در فاصلهی تصفیههای خونین دوران
#استالین گذراند. از ۱۲ ژوئن ۱۹۳۷ با انتشار مقالهای تحت عنوان: “صدای چکمههای کثیف آلمان و ژاپن از دور به گوش میرسد. ما هر گردنی را که در برابر خارجیان و دشمنان به حالت تعظیم فرود آید قطع میکنیم. اختاپوس دشمن را در میهن خود فلج میسازیم. نیش زهرآگین مار را پیش از این که موفق شود میکشیم، کسانی که زاییدهی انقلاب هستند نبایستی به مادر خود، انقلاب، خیانت میکردند. پس باید سزای آن را ببینند.” که در پی آن به دستگیری، محاکمه و تیرباران
#بوخارین،
#توخاچفسکی،
#زینوویف و هزاران انقلابیون همطراز کسانی که از دید استالین خائن به حزب و نفوذی دشمن تلقی میشدند منجر گشت. حتی بر علیه
#دیمیتری_شوستاکوویچ از بهنامترین سیمفونیستهای سدهی بیستم رسید که با نقدی در ژانویه ۱۹۳۶ در روزنامه پراودا، و با تیتر “هیاهو به جای موسیقی” و با اتهام “بازتاب احساسات خلق قهرمان شوروی” که هنر خود را در خدمت “دشمنان طبقاتی” قرار داده شروع شده بود، شلاق خورد. پراودا نوشت:
“کمیسرها میبایست موسیقی
سوسیالیسم واقعگرایانه را به آهنگسازان تحمیل کنند و هر کس را که ایدهی دیگری دارد، بیرون بیندازند. مردم در سراسر اتحاد جماهیر شوروی به اتفاق آرا، فرمالیستها را محکوم میکنند و میخواهند با تمام کسانی که نامشان در لیست سیاه است، مانند وطنفروشان رفتار شود. سمفونیهای روشنفکر نمایانه دیگر کافی است. آهنگسازان “ضد مردم” و “ضدسوسیالیست” باید مشخص شوند. باید تکلیفشان یکسره گردد.
#خاچاطوریان،
#پروکوفیف،
#مایوکوفسکی،
#بولگاکف و بسیاری از تیغ انتقادات پراودا در امان نماند. با تمهیداتی
#وسولد_مایرهولد که از چهرههای اولیه تئاتر مدرن، یکی از طرفداران نمادگرایی در تئاتر و از کارگردان بزرگ اتحاد جماهیر شوروی بود، تیرباران شد.
📃نشریهای که روزگاری نوید روشنگری را میداد، مبدل شد با مطالبی آکنده از دروغهای بزرگ درباره موفقیتهای مشعشع “
#سوسیالیسم_دولتی” و توهم توطئهی دشمنان برای ضربهزدن به آن؛ پراودا روزنامه نبود، ابزار دستگاه امنیتی برای کنترل روشنفکران و دگراندیشان بود. چه جانهای عزیزی، درپی نشانهگیری پراودا به خاک افتادند و چه انسانهای دغدغهمندی، به اشاره پراودا گم و گور شدند و عمرشان را در شکنجهگاههای سیبری به سر رساندند.
https://t.center/kkfsf