⚫️⚙️🔩 #بردهداری_جدید در روابط تولیدی ایران#سپاه_پاسداران کنترل عمده قراردادهای مناسبات خرید و فروش نیروی کار کشور را در تملک خود دارد.
● شرکتهای تأمین نیروی کار، یک نظام
برده
داری و
بردهفروشی جدیدی را در سیستم کارگری ایران ایجاد کردهاند
امروزه تأمین نیروی کار ایران از طرف شرکتهای تأمین نیرو، به اصلیترین منبع برای تأمین نیروی کار ارزان تبدیل گشته است. یک بازار
برده
داری و
بردهفروشی
جدید در نظام بازار کار ایران، قرن بیستو یکم.
شاید در نگاه نخست اطلاق این نام بر چنین شرکتهایی عجیب بهنظر رسد، که نام بردن از نظام بردگی یک غلوّ باشد. اما اندکی تعمق به ساز و کارهای این مناسبات و عملکرد این پیمانکاران، میتوان به عمق این شرایط غیرانسانی سرمایهدارانه پی برد. در دوران نظام
برده
داری،
بردهها آشکارا با تازیانه بیگاری کرده و برای ادامهی کار و ترمیم نیروی کار بیغولهای برای استراحت و حداقل معیشتی را دریافت مینمودند. اما در نظام بردگی مزدی و تحت حاکمیت دولت مستبد سرمایه، زخمهای شلاقی که روزانه بر تن و روان کارگران وارد میشود، بسا جانفرساتر و عمیقتر است.
این شرکتها غیرقانونی بوده و براساس
ماده ۱۳ قانون کار بایستی توسط سیستم قضایی کشور مورد مؤاخذه و پیگرد قرار بگیرند. اما این شرکتها نه تنها مورد پیگرد قرار ندارند، که سال به سال بر تعداد آنها افزوده میشود. علت چیست که در این مناسبات طبقاتی چنین شرکتهای غیرقانونی میدان عمل پیدا میکنند؟ چرا خاطر کسی آزرده نمیگردد؟
●
علت چیزی نیست، جز اینکه بخش بزرگی از دستاندرکاران #دولت_سرمایه، از وجود این بازارهای بردگی سود میبرند.امروزه بکارگیری نیروی کار ارزان در ایران، در شیوهی تولیدی نولیبرالی با قرارداد موقت و پیمانی، به امری جاری تبدیل شده است. شرایطی که کارفرمایان برای فرار از «تعهدات قانونی» از آن حداکثر بهرهبرداری را مینمایند. این کارفرمایان در بخشهای مختلف شغلی، کارگران خود را از طریق «شرکتهای تأمین نیروی انسانی» جذب میکنند. این شرکتها برای آنها مانند بازار
بردهفروشان است که با مراجعه به آنها، نیروی کار خود را بیآنکه حتی تعهدی نسبت به مزد واقعی (کار لازم بهازای مزد منهای کار اضافی) کارگر داشته باشند، تأمین مینمایند.
این قراردادها باید در ۴ سند امضا شده و یک برگ آن نیز در دست کارگر باشد. البته فقط برای کارهای دائمی، کارفرما موظف است که کارگر را بهصورت دائمی به استخدام خود درآورده و مزایای حقوقی آنها را پرداخت نمایند. مزایایی مانند: حق مسکن، حق اولاد، بن کارگری، حق بیمه، عیدی، مرخصی سالانه و . . . اما کارفرمایان علاوه برآنکه با بستن قراردادهای موقت کاری، چنین مزایایی را از کارگران دریغ میدارند، بهعکس، با واسطه قرار دادن شرکتهای تأمین نیرو، خودشان را از درگیری سر این موضوعات نیز کنار کشیدهاند.
●
سپاه پاسداران با کنترل و در اختیار داشتن عمده قراردادهای کاری کشور، همه زمینههای سودآور کارگاهی را به تملک خود درآورده است. از همینرو، حتی سرمایهداران بخش خصوصی را هم از امکان رقابت درون طبقاتی نیز زیر فشار قرار داده است. طوریکه ناگزیر با انتقال سرمایههای اجتماعی حاصل رنج طبقهی کارگر ایران، به کشورهایی مانند ترکیه و امارات عربی متحده کوچ کردهاند.
اینک، عمده صنایع و کارخانههای تولیدی کشور در نفت، گاز، پتروشیمی، نیرو، خودروسازی و امثال آن بطور مستقیم یا غیرمستقیم در حوزهی فعالیت سپاه پاسداران قرار گرفتهاند.
● شرکتهایی که به صورت خصولتی اداره میشوند و حتی از دادن مالیات نیز طفره میروند. با این حال، این شرکتها، نیروی انسانی مورد نیاز خود را طبق قانون کار کشور استخدام نمینمایند. بلکه با مراجعه به این بازارهای
بردهفروشی که آنها نیز با واسطه توسط خود سپاه دائر شدهاند، میروند و بردگان مزدی خود را تأمین نموده و در برابر حقوق قانونی که خود نوشتهاند نیز هیچگونه پاسخگو نمیباشند.
https://t.center/kkfsf