🚩📚 تصرف و بازیابی کارخانهها در برزیل
🔹 محدودیتهای کنترل کارگری
⭐️🖌نوشتهی: موریسیو ساردا د فاریا و انریک ت. نوائس
ترجمهی: بهرام صفایی
۱۴ اوت ۲۰۱۹
🔸 این مقاله پدیدهی تصرف و بازیابی کارخانهها در برزیل را بررسی میکند، شرکتهایی که درگیر روند اعلام ورشکستگی بودند و کارگرانشان آنها را اشغال، اصلاح و اداره کردند.
🔸 در بخش اول پدیدهی تصرف و بازیابی کارخانهها با ارائهی تاریخچهای کوتاه از مبارزه در جهتِ خودمدیریتی بررسی میشود. در بخش دوم، تصویر روشنی از بستر تاریخی آمریکای لاتین در اختیار گذاشته میشود که به شکلگیری این پدیده انجامید. بخش سوم نقش اتحادیههای کارگری را در فرآیند تصرف و بازیابی کارخانهها میکاود و در بخش چهارم، آمارهایی دربارهی تعداد کارخانهها، کارگران، حوزههای فعالیت و نظایر آن ارائه میشود. در بخش پنجم، پدیدهی تصرف و بازیابی کارخانهها با برجستهکردن تضادها، محدودیتها و فرصتهایی که برای رشد سازماندهی پراتیکها و مناسبات خودگردانِ اجتماعیِ طبقه کارگر برزیل فراهم میآورد، بررسی میشود و دو نمونهی خاص پروژههای "کوپیرمیناس" و "کاتنده هارمونیا" در این بخش ارزیابی میشوند. در بخش ششم، «کارخانههای بلاتکلیف» واکاوی میشوند، شرکتهایی که تحت کنترل کارگران ملزم به ملیسازی شدند اما از حمایت دولت برخوردار نبودند. در بخش آخر، دوراهی کارخانههای تصرف و بازیابیشده تشریح میشود: تصرف و بازیابی کارخانهها از عناصری بهره میبرد که از طریق خودمدیریتی و مالکیت جمعی وسایل تولید به شکل برتری از تولید میانجامند، با این حال دورهای از رکود را از برخی جهات تجربه میکنند.
در ادامه، محدودیتهای تحمیلیِ بازار، پیشینهی تاریخی تدافعی، جهانبینی کارگران کارخانههای تصرف و بازیابیشده، بحران نظری چپ برزیل و فقدان مبارزات کارگری ژرفتری که امکان رهیابی به «جامعهای فراسوی سرمایه» را فراهم میآورند، بررسی خواهیم کرد. در نهایت، آن را با چند ملاحظهی نهایی جمعبندی میکنیم.
🔸رزا لوکزامبورگ تعاونیهای کارگری را شکلهایی دوگانه توصیف کرد، چرا که تجسم ویژگیهای شرکتهای متداول همزمان در کنار سایر ویژگیهای نمونهوارتر پروژهی رهایی هستند. از سوی دیگر، از آنجا که موجودیتهای دوگانه نمیتوانند خود را بازتولید کنند و در نتیجه امکان رشد ندارند، احتمالاً انتساب «دوزیست» به آنها مناسبتر باشد، زیرا موجودی را توصیف میکند که بسته به هر مرحله از حیاتش در دو زیستگاه زندگی میکند. به این معنا، تعاونیهای مقاومت، و از میان آنها کارخانههای تصرف و بازیابیشده، نمایانگر «مرحلهی نوزادی دوزیستها» هستند که بسته به فرآیندهایی تاریخی که در آن حضور دارند، رشد میکنند یا از میان میروند.
🔸بررسی کارخانههای تصرف و بازیابیشده و کارخانههای بحرانزده به واکاوی دوگانهانگار تن نمیدهند؛ این بررسی باید پیشرفت و پسرفت جاری در سپهر کارخانهها را ثبت کند، و نیز دگرگونیهای ممکنِ این پدیده را یادآور شود. بااینحال، باید در نظر داشت که گرچه دگرگونی این شکل از مالکیت وسایل تولید اهمیت دارد، هنوز بر استثمار و ستم طبقاتیِ ذاتی مناسبات اجتماعی تولید سرمایهداری غلبه نکرده است.
🔹پانزدهمین بخش از سلسسلهمقالات سایت «نقد» پیرامون تجربههای تاریخی جنبش کارگری و شورایی را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-ZV#موریسیو_ساردا_دفاریا #انریک_ت_نوائس #بهرام_صفایی#برزیل #جنبش_کارگری #خودگردانی_کارگری #سوسیالیسم #شوراhttps://t.center/kkfsf