حاصل تلاش دهسالهٔ
#سایه در چاپ دیوان حافظ، که خود تکیه بر سی متن اصیل و کهن و همیاری دستیاران امین و کاردان دارد، یکی از قابل اعتمادترین و پذیرفتنی ترین و پسندیدنی ترین و درعینحال اصیلترین تصحیح های دیوان حافظ است.
حاصل سعی سایه _که به ذوق هم میدان میدهد_ از ان دست که فیالمثل شادروان
#پژمان یا شادروان
#انجوی یا
#احمد_شاملو بهدست دادهاند، نیست.
زیرا این سه ذوق ورز دستکم دو اشکال در کارشان بودهاست:
1. ذوق را بیمعیار و بیمبنا بهکار بردهاند و اصول راهنما نداشتهاند که فیالمثل بگویند از دو عبارت یا دو ضبط، آنکه صناعیتر و آراستهتر است، صدورش از حافظ محتملتر است.
دیگر اینکه ذوقشان امتحان نداده بودهاست یا اگر هم امتحان داده بوده، به سربلندی سایه از بوتهٔ امتحان بیرون نیامده بودهاند.
٢. ذوق را دستاویز تنبلی و ترک تحقیق قرارداده بودهاند. لذا چنانکه همگان میدانند، همتی در بهدستآوردن متون اصیل کهن بهخرج ندادهاند.
وقتی که متون متعدد و اصیل کهن، مبنای مراجعه و تصحیح باشد، ذوق یعنی شم و شناخت هنری و هنر، موضوع و مبنایی برای داوری دارد...
#بهاالدین_خرمشاهی#ذهن_و_زبان_حافظ#نشر_ناهید@ketabeabii