بحث از ولایت و کوشش برای توضیح مقام ولی در برابر نبی، و این که ولایت باطن نبوت است و با وجود ختم نبوّت، همچنان دایم و باقی است... در آثار بسیاری از نویسندگان اهل تصوف، از حکیم
#ترمذی و دیگران، هست. و هم در زمان
#شمس و
#مولانا، دو تن از بزرگترین اعلام قلۀ عرفان، یعنی شیخ اکبر محییالدین
#ابن_عربی و شاگرد و فرزندخواندۀ وی،
#صدرالدین_قونوی، در همان شام و قونیه که شمس و مولانا بودند، همین مسایل را بحث میکردند. لیکن طرز برخورد با مطلب و کیفیت بحث و دیدگاه
ها، و زبان و روش بیان در این دو مکتب، سخت متفاوت است...
از این مقولاتِ دور از ذهن آمیخته با مصطلحات غامض و تعبیرات پیچ در پیچ حیرت انگیز، در آثار مولانا و تعالیم شمس تبریز، کمتر اثری پیداست.
به جای آن
ها، در این آثار، تاکید بر سیر و سفر دایم آدمی است در خود، که مدام باید از حال به حال گردد، از جهل به علم، و از غم به شادی و از قبض به بسط رود...
#محمدعلی_موحد#قصۀ_قصهها:52
@ketabeabii