ای دخترِ شیخِ اشراق!
با عقلِ سرخت به میراث
راهِ زمستانی ما
فصلِ عبورِ
صنوبر زِ دهلیزِ پاییز
لغزنده و شیبناک است
آن برگهایی که از شاخهها اوفتادند
خود رازدارانِ آن ارغوانند
تو ایستاده، روانی، چو شمشاد
سوی شکوهِ شکیبایی خویش
لبخندِ معصومِ پر عصمتِ دختری شاد
مصلوب بر دارِ دانایی خویش
داناییی کاندرین روزگارانِ زخمی
جمعی از آن خسته
جمعی از آن برکرانند...
شعری از استاد دکتر #شفیعی_کدکنی در سوگ شاگرد خویش دکتر
#عصمت_اسماعیلی:
"فصل عبور
#صنوبر"
با قرائت شیوای دکتر
#حمیدرضا_توکلی@ketabeabii