#سی بهمعنای سنگ و کوه است و امروزه در نام بسیاری از آبادیهای
#گیلان بهویژه دیلمان برجا ماندهاست و شگفت این که این پاره در هر نامی که بهکار رود، آن آبادی بر کوه یا برِ کوه جای دارد. مانند
#سیاهکل که در پایانهٔ جلگهٔ
#لاهیجان و در پای کوه است. سیبن در جنوب باختری دیلمان، سیگشت در سینهٔ باختری کوه سماموس، سیستان در جنوب خاوری شهر لاهیجان بر شیخانکوه، سیسر، بر سینهٔ باختری کوه آسمان سرا در خاور سپیدرود، سیسرا بر سینه شمالی کوه سماموس، سیکاش در دل کوههای دیلمان در جنوب
سیاهکل و...
#پی به معنای رود است و دگرگون گشتهٔ آن، واژهٔ بی و بیه است. بیه در تاریخ گیلان پیشینهای بهیادماندنی دارد. چه این که سدههایی چند، گیلان به دو پارهٔ بیه پس و بیه پیش یا این سوی رود و آن سوی رود تقسیم میشد و سپید رود مرز میان آن دوپاره بود.
در نامهایی چون بیبالان (رود بالنده) در شمال باختری واجارگاه و بیالوا در جنوب باختری رشت، امروزه این واژه بهکار میرود.
#تاریخ_گیلان#افشین_پرتو@ketabeabii