نخستین اصل زیباییشناسی شعر
#سعدی، نه در تصویرهای شاعرانه و صور خیال، بلکه در اعجابی است که او از مسیر خلاف عادتهای
#زبانی در مخاطب ایجاد میکند. سعدی با همین امکانات زبانی که در اختیار همگان است، با کاربرد پربسامد و مکرر یک تکواژ خاص، رفتاری غریب و تازه در زبان پیش میگیرد. درنتیجه
به جلب توجه بیشتر مخاطب و نیز جلب مخاطبان بیشتر دست پیدا میکند.
جلوههای مختلف و متعدد تکرارهای زبانی،
بهویژه در غزل، نشان میدهد که سعدی این شیوه را
به ساحت تکرارهای تعمدی و هنری و زیباییشناسانه سوق دادهاست و ابرام وی در کاربرد وسیع تکرارهای تکواژی در بافتهای متعدد کنایی، فعلها، حروف و حتی ضمایر، سعدی را در این شیوه نیز از شاعران پیش از خود متمایز میسازد:
از در درآمدی و من از خود
بهدر شدم
گویی کزین جهان
به جهانی دگر شدم
گوشم
بهراه تا که خبر میدهد ز دوست
صاحبخبر بیامد و من بیخبر شدم...
🍃🍀🍃#زیبا_اشراقی#تکرار_بهمثابه_تمهید#سعدی_شناسی#دوفصلنامه_ادبی#شماره_هشتم@ketabeabii