☘«به نظر شما بهترین
و مهمترین کتاب دکتر شفیعی کدکنی کدام است؟»
یکی از دوستان گرامی این سؤال را از بنده پرسیدهاند:
درود
و آروزی شادی
و تندرستی
نام بردن از «بهترین
و مهمترین» کتاب استاد
#شفیعی_کدکنی برایم خیلی دشوار است؛ چون تعیینِ بهترین
و مهمترین، بدون معیار مشخص، قاعدتاً یک کنش ذوقی
و شخصی خواهد بود. دیگر این که همه کتابهای استاد را
با دقت نخواندهام
و دربارۀ دامنۀ تأثیر آنها نیز اطلاعات متمایز کنندهای ندارم. اما برای این که اجابت امر کرده باشم دست
و پایی میزنم
و فهم خودم از استادُنا را خدمتتان تقدیم میکنم.
نوشتار
و گفتار دانشگاهی استاد شفیعی کدکنی دربارۀ ادبیات سه خاستگاه دارد: دانش، تحلیل، سلیقه؛ که به ظهور سه گونه سخن در آثار ایشان انجامیده است:
1. استنادی: بر اساس ارجاع به اسناد اصیل
و معتبر (در پژوهشهای متن شناختی، بررسیهای ادبی، تاریخی
و فرهنگی)
2. تحلیلی: اندیشهها
و فکرهای انتقادی، یا کاربست روش در تحلیل موضوعات
3. سلیقهای: ارزشگذاری
و موضعگیری گاه اغراقآمیز دربارۀ مسائل ادبی
رویکرد اول به او مرجعیت علمی
و صفت علامه را عطا کرده است؛
رویکرد دوم به او خلاقیت فکری
و پیشگامی در تفکر ادبی بخشیده است؛
رویکرد سوم از او چهرهای تناقضآلود
و مخالفتراش ساخته است.
در کتابها
و مقالات استاد هر سه رویکرد دیده میشود. هرچه از پژوهشهای آغازین ایشان به امروز میآییم رویکرد سلیقهای آشکارتر
و تندتر میشود. مثلاً در آثار اولیۀ ایشان مثل کتاب
#صور_خیال در شعر فارسی، سلیقه دخالت کمتری دارد تا در کتاب
#با_چراغ_و_آینه، که واکنشهای بسیار
و گاه تند طرفداران شعر پسانیمایی را در پی داشته است.
#محمود_فتوحی#کاروندپارسی@karvandparsi@ketabeabii