پشت این جملات آلبر کامو واقعا مفهوم عمیقی وجود داره و منو یاد "قانون وارونه" که آلن واتس درموردش حرف زد انداخت، این قانون میگه:
«جست و جوی یک چیز، صرفا تایید کننده‌ی این است که شما اکنون فاقد آن چیز هستید!»
درواقع ما همیشه دنبال چیزهایی هستیم که توی خودمون یا زندگیمون نداریم. فقط کافیه با نگاه انداختن به خودمون یا اطرافیانمون ببینیم دنبال چه چیزهایی توی زندگی هستیم، تا بفهمیم فقدان چه چیزی توی زندگی هر شخص وجود داشته.
اوسامو دازای از نویسندگانی هست که در سبک «آی-ناول» شهرت داره. در این نوع روایت، با اعترافات نویسنده مواجه هستیم، نویسنده از ضمیر اول شخص استفاده می‌کنه و از بستر روایت و داستان‌گویی برای بیان اعترافات و احساسات شخصی خود کمک می‌گیره. اوسامو دازای هم در این سبک تجربیات درخشانی را داره. در آثار او شکست، اندوه، فقدان و نابودی‌ای که پیامدهای جنگ محسوب می‌شن بسیار دیده میشه.
او در دسامبر ۱۹۲۹ اقدام به خودکشی «جوشی» کرد. خودکشی «جوشی» توی فرهنگ ژاپن به خودکشی دو نفره میگن که زن و مرد خودشون رو با طناب می‌بندن و داخل رودخانه خروشان میندازن. اما دازای زنده می مونه و زنی که همراهش بود میمیره، بعد از این واقعه با فسردگی به زندگیش ادامه میده. که توی سن ۳۹ سالگی دوباره از طریق خودکشی جوشی ، همراه با زنی که همراهش بود داخل رودخانه می‌پرن و میمیرن.
