گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم
گاهی که ناخوداگاهِ پدرم در آهنگ عاشقانه ای غرق می شود به این فکر می کنم که سال ها بعد فرزندم هرگز از آنکه چه برمن گذشت نخواهد دانست... پدرم را در آغوش می گیرم