به کودکانمان‌گاهی حواسمان نیست و‌با کلاممان احساس اضافه بودن می دهیم…….آنها در افکار کودکانه خود تصمیم‌میگیرند که وجودشان بی ارزش و‌مضر است و ای کاش وجود نداشتند تا عزیزانشان آسوده تر زندگی می کردند.اینجاست که دچار احساس بی ارزشی و ناکافی بودن و رویای وجود نداشتن‌می شوند. مراقب کلماتمان باشیم چرا که با کلمات ساده آینده کودکانمان را دچار تغییر می‌کنه.
