دکتر آیدا رستمی ۲۵تیر ۱۳۶۵در گرگان به دنیا آمد و در ده سالگی پدرش را به علت سرطان از دست داد. این حادثه انگیزهای شد تا او رشته پزشکی را انتخاب کند. آیدا و مادرش بعدها به تهران نقل مکان کردند و در
شهرک اکباتان ساکن شدند.
دکتر آیدا از آن دست پزشکانی بود که تحت هیچ شرایطی سوگند پزشکی خود را فراموش نکرد. او تمام تلاشش را می کرد تا به مردم نیازمند کمک کند. این پزشک جوان حتی بعضی روزها ویزیت رایگان داشت.
در جریان بلایای طبیعی که در کشور بوقوع می پیوست و حکومت هیچ کاری برای مردم انجام نمی داد، دکتر آیدا برای کمک به هموطنان مصیبت دیدهاش حاضر بود.
در زلزله آبان۹۶ در کرمانشاه او خود را به غرب کشور رساند تا بتواند با کمکهای پزشکی مرهمی بر زخم هموطنان کردش بگذارد.
و در جریان سیل ۹۸ بلادرنگ درخواست داد تا بعنوان پزشک داوطلب راهی روستاها و مناطق سیل زده شده تا به فریاد هموطنانش برسد که فریاد رسی نداشتند.
آیدا در دوران کرونا نیز در خط مقدم مبارزه با بیماری بود و جان خود را به خطر انداخت، آیدا در آخرین ماههای عمر پربار اما کوتاهش مخفیانه به ملاقات مجروحان قیام سراسری می رفت و زخمهایشان را مداوا میکرد.
دوشنبه ۲۱ آذر خانم دکتر
#آیدا_رستمی پس از پایان شیفت کاری در ساعت ۷ عصر در بیمارستان چمران تلفنی با مادرش صحبت میکنه ببینه چیزی لازم داره یا نه؟ پس از این تلفن ( میدان آرژانتین ) دیگر اثری از او پیدا نمیشود به هر دری میزنند او را پیدا نمیکنند در روز سهشنبه از کلانتری
اکباتان با خانواده او تماس میگیرند که به کلانتری مراجعه نمایند،نامه ای به آنها میدهند که تصادف کرده!! برای تحویل جنازه به پزشکی قانونی مراجعه کنند،جنازه را میبینند در حالیکه یکطرف صورتش له بود یک دستش شکسته بود و پلک چشم چپ او بخیه شده بود،گویا تخلیه شده بود.
در گواهی پزشکی قانونی نوشته شده بود:«برخورد با جسمی سخت»
دکتر رستمی همراه با چند نفر دیگر از دانشجویان پزشکی در روزهای اعتراض مجروحین اعتراضات را در
#شهرک_اکباتان ومخصوصا در
#کرج در روز چهلم
#حدیث_نجفی مداوا میکرده است که چند تن از همسایهها معتقدند یکی از ساکنان
شهرک او را شناسایی کرده و لو داده است.
طبق آنچه که خانواده وی گفتهاند: موبایل و کیف این جانباخته آزادی را به خانواده تحویل ندادهاند و پزشک قانونی در پاسخ خانواده او که پرسیدهاند جسم سخت چه بوده است؟ گفتند متعاقبا اعلام میگردد»
#علیه_فراموشی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم