سربه دار در
#قتل_عام_۶۷مجاهد شهید
#حسین_نجاتی_کتمجانی، فرزند قهرمان مردم
#بندرانزلی بود.
درسال ۱۳۵۸ به هواداران مجاهدین پیوست .
دراواخر اسفند ۱۳۶۱ درجریان حمله پاسداران درقرچک
#ورامین دستیگرشد .
درزندان اوین زیر شکنجه های زیادی قرارگرفت اما سرموضع بود و به ۱۰ سال زندان محکوم شد .
حسین مدتی را در زندان اوین گذراند بعد به زندان گوهر دشت منتقل شد وی در روز ۱۱ خرداد ۶۷ همراه با ۱۵۰ نفر از زندانیان مجددا به اوین منتقل شد .
حسین درآخرین ملاقاتش در بهار۱۳۶۷ در زندان گوهردشت گفته بود:
«ماهمگی آماده پروازیم ، خواهش می کنم اگر موردی پیش آمد ، مواظب باش که پدرومادرم گریه نکنند .نمی خواهم با گریستن آنها خمینی شاد بشود»
روز ۱۰شهریور۶۷ بدون این که هیچ اثری ونشانه یی از محل دفنش بدهند ، کیف کوچکی را که حاوی لباسهای اوبود ،به خانواده اش تحویل داده وتاکید کردند که نباید درمورد اعدام او اعلامیه بدهید ومراسمی بگیرید !
همانطوریکه در هواخوری زندان گوهردشت به یکی از یارانش گفته بود : «..اگر تیکه تیکه ام کنن ، دست از مسعود برنمی دارم »
سرانجام در ۲۹ سالگی به عهدش با خدا وخلق ورهبریش وفا کرد.
#زن_مقاومت_آزادی