🔶یک نامه منتشره در رسانه های داخل کشور و زاویه ای جدید از گفتگوها در خصوص فعالان سیاسی اجتماعی زندانی
🔸در خصوص وضعیت فعالان سیاسی اجتماعی زندانی مدتهاست بحثهای زیادی مطرح میشود. اغلب بحثها در سطح رسانه های خارج کشور منتشر می گردند و بحثهای انتقادی در داخل کشور با محدودیت ها و محذوراتی به ویژه از حیث پیامدهای قضایی آن همراه است. معمولا روال، اینگونه بوده که انتقادات مختلفی از سوی برخی از فعالان سیاسی اجتماعی زندانی یا به نمایندگی و به نام آنها از سوی دوستان و همفکران یا خانواده های آنان در سطح رسانه های فارسی زبان خارج کشور منتشر شده و مطالب منتشره نیز با فوریت مستند بعضی نهادهای فعال در سطح بین المللی از جمله داخل سازمان ملل واقع شده است . در نقطه مقابل، مراکز رسمی ایران اغلب به رد و انکار این گونه گزارشات پرداخته و آنرا بازی سیاسی یا نشر اکاذیب یا اقدام علیه امنیت ایران و خوش خدمتی برای بیگانگان توصیف و حتی برای برخی از زندانیانی که مطالبی به نقل از آنها منتشر شده پرونده های اتهامی جدید شکل گرفته و محکومیت های جدید بر محکومیت های قبلی آنها افزوده شده است.مراکز رسمی هم چنین از پذیرش اینکه توصیف زندانی سیاسی به گروه منتقد یا مخالف جمهوری اسلامی که در زندانها هستند، اطلاق شود اجتناب و آنها را محکومین امنیتی می دانند که عمدتا توسط دادگاههای انقلاب محکوم گردیده اند یا به اتهاماتی چون نشر اکاذیب یا تبلیغ علیه نظام محکوم شده اند. حتی در مورد برخی از محکومین ذیربط گفته میشود که شاکی خصوصی داشته اند و با شکایت شاکی خصوصی محکوم شده اند. این صحنه دوگانه سالهاست جریان دارد و گفتگوها یا تلاشهای جدی برای شکستن این دوگانه از هر دو سو صورت نمی گیرد تا صورت مسئله مزبور حل و فصل شود.
🔸برخی از تحلیل گران عرصه عمومی بر این باورند که باید بحثهای خودانتقادی از هر دو سو خطاب به همفکران و همراهان خود صورت گیرد تا قدم های جدی برای رفع این دوگانه برداشته شود و بستری که مورد بهره برداری وسیع جریان های ضد ایران در سطح جهانی واقع میشود،برچیده شود و خانواده های متعددی که از این روند صدمه می بینند، امکان زندگی بدور از چالشهای متنوع را داشته باشند و فضا برای هر گونه نقد و نظر و مخالفت شهروندان نسبت به عملکردها و مراجع رسمی نیز در چارچوب قانون اساسی و حقوق شناخته شده مردم باز باشد. اما تحقق این خود انتقادی ها چه از سوی کارگزاران در مراجع رسمی و چه از سوی فعالان سیاسی زندانی بندرت بروز می یابد.
🔸طی ساعات گذشته نامه ای از سوی خانم فائزه هاشمی به عنوان یکی از زندانیان مورد اشاره منتشر شد که بحثهای زیادی را بر انگیخت و جلوه ای از خودانتقادی در خصوص عملکردهای فعالانی بود که از نگاه مراجع رسمی طیف مخالف نظام تلقی میشوند.
https://www.alef.ir/news/4030621080.htmlhttps://vista.ir/n/hammihanonline-hiwr2https://www.bbc.com/persian/articles/c74j2vggvz2ohttps://shorturl.at/q5fR3🔸فارغ از اینکه افراد و نهادهای مختلف چه تحلیل و واکنشی در این خصوص داشته باشند، مهم این است که مراجع رسمی بیش از آنکه در صدد بهره برداری ابزاری از این قبیل خودانتقادی ها برای اثبات عملکردهای خود برآیند، تدابیری بیندیشند که جمعیت این قبیل زندانیان به شدت کاهش یابد و تا حد ممکن، برچیده شود و همبستگی ملی با مشارکت همه دیدگاهها روز به روز تقویت گردد و همه در خدمت سربلندی ایران قرار گیرند .
@IHRCIRAN