#سلسله_دروس_فقهیدر درس گذشته ذکر کردیم که طهارت بر دو قسم است ؛
• طهارت معنوی که ؛ آن طهارت قلب از شرک و بدعتها و معصیتهاست.
•طهارت حسی که ؛ طهارت بدن از حدث و خبث.
«فصل احکام نجاسات»
تعریف نجاست : نجاست به تمامی چیزهای عینی پلید کننده گفته میشود که شارع، از همراهی آن در نماز منع میکند ، چه در بدن باشد ، چه در لباس باشد و چه در مکان.
قاعده : « هر نجسی حرام است ولی هر حرامی نجس نیست. »
نجاست ؛ یا حکمی و یا عینی است.
▪️پس نجاست عینی آن است که پاک کردن خود آن هرگز ممکن نیست ، چرا که عین آن
نجس است .مانند ادرار و گوشت خنزیر
▪️و نجاست حکمی آن است که واقع شده باشد، اینگونه که بر چیزی پاک، نجاستی واقع شود و آن را نجس کند . اصل آن چیزی که نجاست با آن زدوده میشود ، آب است. قال تعالی: وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّيُطَهِّرَكُم بِهِ ﴾ [الأنفال: ۱۱] و از آسمان آبی بر شما فرو فرستاد تا شما را با آن پاک کند.
فصل نجاست بر سه قسم است ؛
۱) نجاست مغلظه : که آن نجاست خاص (توسط سگ است و پاک کردن آن با هفت بار شستن است که یک بار آن با خاک است .) مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت آورده که گفت : رسول اللهﷺ فرمود: «طَهُورُ إناء أحَدِكُم إذا ولَغَ فيه الكَلْبُ، أَنْ يَغْسِلَهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ أُولَاهُنَّ بالتراب»
« پاک شدن ظروف هر کس از شما که سگ در آن با زبان لیس زده است این گونه است که هفت مرتبه شسته شود که ، در اولین مرتبه با خاک باشد.»
۲ ) نجاست متوسطه : که آن دیگر نجاسات مانند ادرار و مدفوع و خون است و طهارت اینها با یک بار شستن است که نجاست با آن برود. به دلیل عموم دلایل رفع نجاست و اگر نجاست با یک بار شستن دور نشد، پس بیشتر شسته میشود تا اینکه دور شود.
۳) نجاست مخففه : که آن ادرار پسربچه ای است که هنوز غذا نمیخورد .چنانچه احمد ترمذی به سند صحیح روایت کرده اند از علی رضی الله عنه از رسول اللهﷺ روایت است که فرمود: «بولُ الغلامِ الرّضيع يُنضحُ ، وبولُ الجارية يُغسَلُ»
«بر محل ادرار پسر بچه ی شیرخوار (فقط آب) پاشیده میشود و ادرار دختر بچه با آب شسته میشود.»
و مذی چنانچه ابوداود و ترمذی به سند حسن روایت کرده اند از سهل بن سعد (رضی الله
عنه) روایت شده که گفت: «كنتُ ألقى من المذي شدَّةً، وَكُنتُ أُكثر من الاغتسال، فسألتُ رسولَ اللهِ صلَّى اللهُ عليهِ وسلَّمَ عن ذلِكَ، فقالَ: إنَّما يجزيك من ذلِكَ الوضوء، قلتُ: يا رسولَ اللَّهِ، فَكَيفَ بما يصيب ثوبي منه ؟ قال: يَكفيك بأن تأخذ كنا من ماء فتنضَحَ بها من ثوبك، حيث ترى أنَّهُ أصابَهُ.»
من بسیار دچار اصابت (خروج) مذی میشدم و بسیار بابت آن غسل میکردم، پس از رسول اللهﷺ درباره ی آن پرسیدم ؛ پس فرمود: «برایت» کافی بود که وضو بگیری»
گفتم : یا رسول اللهﷺ با آنچه از لباسم که به آن اصابت کرده چه کنم؟!
فرمود ؛ برایت کافیست که یک مشت آب برگیری و بر آن جایی از لباست که میبینی اصابت کرده، بپاشی.»
با ما همراه باشید ، ادامه دارد ان شاءالله ....
