همه با همیم " روح الله جمعه ای"

با فروکش کردن ناآرامی ها وهمزمان با رسیدگی قضایی به تخلفات و جرائم، زمان ⁧ #تدبیر_انقلابی⁩ برای ثبات و آرامش فرا رسیده است.
‏۱- تبیین ⁧ #اصلاحات⁩ مورد مطالبه عمومی به ویژه رسیدگی به وضعیت اقتصاد و ⁧ #معیشت⁩ مردم
‏۲- ⁧ #عذرخواهی⁩ از برخی حوادث ناگوار که افکار عمومی را جریحه دار کرده است.

هرچند ⁧ #اصلاح_طلبان⁩ در ⁧ #اصلاح_طلبی⁩ کارنامه قابل قبولی ندارند اما ⁧ #اصلاحات⁩ هم محدود و محصور در گروههای ⁧ #اصلاح_طلب⁩ نیست و همچنان ⁧ #اصلاحات_انقلابی⁩ و ⁧ #اصلاحات_قانونی⁩ تنها نسخه شفابخش جامعه بیمار و نیازمند اصلاحات است.

«پیام اعتراضات، عبرت اغتشاشات»

حوادث قریب دو ماه اخیر کشور که ریشه در انباشت #نارضایتی ها نسبت به عملکرد کارگزاران در بخش های حاکمیتی با محوریت کاهش توان اقتصادی جامعه و سخت شدن #معضلات_معیشتی به وجود آمد ضرورت ایجاد #اصلاحات و تغییرات متناسب با افزایش #رضایت و #رفاه_اجتماعی و عمومی را بیش از گذشته اجتناب ناپذیر کرد. در شرایطی که دولت توان استفاده بهینه از فرصت ها برای بهبود وضعیت اقتصادی، رونق و جهش #تولید و پیشتیبانی و مانع زدایی از روند تولید، کنترل #تورم و کاهش #رکود و افزایش #اشتغال را ندارد، عدم ایجاد محدودیت ها در عرصه های مختلف به ویژه ساحت اجتماعی عقلایی ترین روش در حکمرانی به شمار می رود که باید مورد توجه قرار گیرد.
از سوی دیگر خروج اعتراضات از بستر عقلانی و منطقی و غلطیدن در چاه #اغتشاش نه تنها روشی اصلاحی و اعتراضی نیست بلکه دقیقا اقدامی #ضداصلاحات و #اعتراض_ستیز می باشد چراکه در اغتشاش آنچه حاکم است نبرد میدانی و #خشونت بار برای رسیدن به هدف است که قاعدتا در غالب حکومت های دنیا، حاکمیت ها دست برتر را دارند چرا که وظیفه اصلی و مبنایی حاکمیت برقراری #امنیت و ثبات برای هرگونه تصمیم به منظور تداوم وضع موجود یا اصلاح رویه های غلط گذشته است.
جمهوری اسلامی ایران در دوره معاصر و پس از #اعتراضات و سپس #اغتشاشات انتخابات ریاست جمهوری 88 اثبات کرد توان مقاومت 2 سال در برابر اغتشاشات و سپس 2 سال بعدی، استبدادطلبی رییس جمهور وقت، یعنی 4 سال مداومت در مراقبت از امنیت کشور را دارد اما فرصت اولیه اصلاحات و توجه عمیق و ریشه ای به اعتراضات اولیه پس از انتخابات 88 به دلیل عدم توجه معترضان شاخص به واقعیات درونی حاکمیت نادیده گرفته شد و توان و مجال اصلاح و تغییر به دلیل اغتشاشات هدر رفت.
تنوع و تکثر فرهنگی ایران در ابعاد مختلف قومیتی، مذهبی که امروزه با غنای تعلیمات نوین و تجربیات منطقه ای آمیخته شده است نه تنها راه هرگونه براندازی را نفی کرده است بلکه به شدت ضد #تجزیه طلبی است و با هر هزینه ای در برابر آن مقاومت می کند.
قطعا هرگونه اصلاح رویه و تصمیم گیری منطقی برای رفع کاستی ها و نواقص باید در فرایند مسالمت آمیز و ثبات صورت گیرد و تداوم اغتشاش و چرخه خشونت نه تنها اصولی نیست بلکه بر ضریب رسالت تاریخ ساز حکومت برای صیانت از #تمامیت_ارضی کشور می افزاید و پس از سرکوب اغتشاشات تجزیه طلبانه که رگه های مستند حمایت برخی کشورها و سازمان های امنیتی خارجی نیز مشاهده شده است قطعا امید و فرصت برای اصلاحات و رفع کاستی ها نیز به راحتی قابل احیا نخواهد بود.

#نارضایتی⁩ و ⁧ #اعتراض⁩ از اصول بدیهی و لازمه یک جامعه پویاست.
‏پاسخ منطقی به ⁧ #مطالبات⁩ و ⁧ #اصلاحات⁩ متناسب با مطالبات هم ویژگی ⁧ #حاکمیت_پایدار⁩ است.
‏پذیرش این دو اصل گام اول ⁧ #مفاهمه_ملی⁩ خواهد بود.
‏در ناتوانی احزاب موثر و فراگیر، ⁧ #فضای_مجازی⁩ نقش ⁧ #رابط_هوشمند⁩ میان مردم و حکومت را دارد.

دقت کرده اید!
‏هر زمان ⁧ #اعتراض⁩ عمومی شکل گرفته و بستر تعامل منطقی و سازنده میان مطالبات مردم و حکومت به وجود می آید،ناگهان با هدایت بوق های صهیونیستی و سعودی،عده ای در خیابان اقدام به آشوب و تخریب می کنند تا اعتراض آرام و مدنی مردم به اغتشاش ختم شود و ⁧ #اصلاحات⁩ پیش رو ابتر بماند.

ضرورت وحدت برای #تحول_اعتدالی
مقام معظم رهبری در سالگرد رحلت حضرت امام خمینی تحول خواهی را از ویژگی های آن بزرگوار توصیف کردند و با تاکید بر پرهیز از #ارتجاع و دوری از خمودی، #تحرک را از ویژگی های انقلاب اسلامی خواندند. تحول خواهی یا #اصلاحات و تغییر در جهت احسن از ویژگی های جامعه انسانی است و از همین جهت #انقلاب_اسلامی_ایران در ذات خود دارای عنصر تحول و #اصلاح همیشگی و مستمر است. رهبر معظم انقلاب همچنین در پیام خود به مناسبت آغاز به کار یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بر پرهیز از #تحجر، #شتابزدگی و #سطحی_نگری تاکید داشتند که نشان از عمق نگرانی ایشان در گرفتار شدن انقلاب در رخوت و محافظه کاری و سستی می باشد. میزان #مشارکت مردم در #انتخابات یازدهمین دوره #مجلس_شورای_اسلامی شرایطی را در کشور رقم زده است که تردیدی در ضرورت ایجاد تحول به ویژه در حوزه های اقتصادی و اجتماعی و #معیشت مردم وجود ندارد و عدم حضور حدود سی و پنج درصد از رای دهندگان معمول در انتخابات های پس از انقلاب شکوهمند اسلامی بیانگر پیوند مشترکی از عمق نگرانی مردم و رهبری نسبت به عملکرد نخبگان و برخی مسئولان و به طور مشخص جریان های سیاسی است. با چنین برآوردی، انتخابات 1400 می تواند به نوعی نقطه عطف و گرانیگاه بازگشت مجدد اکثریت حدود 60 درصد از مردم ایران باشد که به هر دلیلی در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شرکت نکردند. قطعا #وحدت_مطلق بین مسئولین با محوریت رفع دغدغه ها مقام معظم رهبری در تمامی ارکان حاکمیت و همچنان مفاهمه و توافق بر #منافع_ملی و #مصالح_عمومی از سوی گروههای سیاسی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. باید توجه داشت تجربه دو دهه اخیر در آستانه انتخاباتها نشان داده است که فضای سیاسی به شدت مستعد بروز اختلافات و تفرقه ها بوده و به تدریج تا انتخابات افزایش پیدا می کند تا آنجا که همچنان مباحث و اتهامات طرح شده در مناظرات انتخاباتی سال 1396 مورد حیرت و سوال مردم می باشد. لذا پرهیز از هیجانات مقطعی و زودگذر و قدرت طلبی هایی که #اعتماد_عمومی را هدف قرار داده است عین #اعتدال در سیاست ورزی و #عقلانیت در حکمرانی معطوف به مصلحت مردم می باشد و نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید دقت داشته باشند که تشکیل این دوره از مجلس هزینه گزافی بر #جمهوریت و #مردمسالاری دینی برجای گذاشته است و طبق توصیه دلسوزانه و آگاهانه ریاست محترم مجلس شورای اسلامی لازم است با دوری از حواشی به فکر ارائه راهکارهای قانونی برای رفع دغدغه مشترک و مردم و رهبری باشند تا عملکرد مجلس در تقویت وحدت و همدلی و انسجام در حاکمیت باردیگر حماسه های انتخاباتی را تکرار نماید.

"اصولگرایان رانتیر، اصلاح طلبان سرگردان"

مدتهاست کنشگران دو جریان قدیمی و ریشه دار #انقلاب_اسلامی به دلیل عدم رضایتمندی از نقش آفرینی مطلوب در #حاکمیت دچار سرگردانی و اعوجاج شده اند و در طول فعالیت های سیاسی چند سال اخیر با عناوین مختلف سعی در تعویض و نو کردن جامه سیاسی خود دارند اما در واقع همان اصولگرا و اصلاح طلبی هستند که به دلایل مختلفی نتوانستند انتظارت هواداران خود و جامعه را برآورده سازند و بدون تغییر و اصلاح رویکردها فقط تغییر نام داده اند.
جریان #اصولگرا به دلیل عادت به چسبندگی عافیت طلبانه در مولفه های تاثیرگذار بر قدرت فرصت رویش را در خود نابود کرده و نتوانست به ظرفیت سازی درونی بپردازد، این جریان همواره با رانت قدرت سعی در بقای خود داشته است و به دلیل تبدیل شدن به #حزب_رانتیر به شدت دچار افول مقبولیت و تنزل محبوبیت شده است و با مشی #حذف_حداکثری، اصولگرایان اصیل متعهد به آرمانهای اولیه انقلاب اسلامی را نیز از خود رانده است.
جریان #اصلاحات نیز به دلیل فقدان مبانی روشن و شفاف در مواضع و در نتیجه نداشتن راهبرد در ارائه مدل و الگویی از یک حکمرانی منطبق بر نظام جمهوری اسلامی به یک ویترینی از سلائق مختلف و مطالبات بعضا متضاد ومتعارض از طیف های گوناگون تبدیل شده است. این جریان به دلیل نداشتن یک مانیفست منطبق بر واقعیت های سیاسی و اجتماعی همواره در چالش با بخش های دیگر حاکمیت قرار داشته و به تدریج امیدهای روئیده شده در بطن خویش را از دست داده و امروزه آوردگاه نزاع و چالش بزرگ قامتان خود شده است.
واقعیت آن است این عقب ماندگی دو جریان اصلی انقلاب اسلامی باعث شده است تا:
1- یک #ابرجریان با هدف و منفعت مشخص همواره به طرق مختلف هر دو جریان را در قالب ابزارهای اعمال نظرات خود به بازی بگیرد.
2- سرمایه های اجتماعی نسبت به وجود واقعی تضارب نظرات و #رقابت در انتخاب درست مردد باشند.
3- فضای حقیقی #نقادی و #تعالی و #توسعه به دلایل مختلف مورد توجه و مداقه قرار نگیرد.
4- زمینه سواستفاده و فرصت طلبی معاندین نسبت به انقلاب اسلامی و مردمی فراهم شده و با ابزار رسانه، فضای فکری و ذهنی جامعه را به سمت و سوی مطلوب خود ساماندهی کنند.
جا دارد دو جریان اصولگرا و #اصلاح_طلب بدون در نظر گرفتن رانتها و توهمات و با در نظر گرفتن واقعیات جامعه به اصلاح عمیق درونی مبتنی بر اصول اولیه و مبنایی انقلاب اسلامی مبادرت ورزند و برای این منظور گفتگوی بین جریانی را با هدف تاثیرگذاری در #حکمرانی_مطلوب نظام مقدس #جمهوری_اسلامی آغاز کنند.