حکمرانی عاشورایی (5)
و ان تسمعوا قولی و تطیع امری اهدکم سبیل الرشاد
اگر سخنان مرا گوش دهید و دستور مرا اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت میکنم.
امام حسین (ع) هنگام حضور در مکه در نامه ای به بزرگان بصره به نکته مهمی در
#حکمرانی_عاشورایی اشاره کردند. سیدالشهدا (ع) در این نامه پس از توضیح اجمالی در خصوص جایگاه و ویژگی های اهل بیت تصریح داشتند که جایگاه مردم در تحقق خارجی حاکمیت از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر مردم امام و ولی را در تحقق و گرفتن حق از باطل یاری نکنند امر حکومت محقق نمی شود و ولایت به فعلیت نمی رسد. حکومت بر قلوب در حکمرانی عاشورایی بر حکومت از طریق
#اجبار و
#تحمیل تقدم دارد و حکمران عاشورایی باید بکوشد تا به طرق قرآنی و شریعت نبوی و سیره علوی بر جامعه حکومت کند. اباعبدالله الحسین (ع) به هنگام مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی با اشاره بر اصل تحقق عملی حکومت و ولایت از طریق پذیرش مردم تاکید کردند اگر کوفیان دعوت خود را پس گرفته اند و پذیرای حکومت ایشان نیستند و بیعت خود را پس گرفته اند از همین محل و در همان زمان بازخواهند گشت و به سوی کوفه نخواهند رفت در واقع امام حسین (ع) در حکمرانی عاشورایی به صراحت پذیرش مردم را لازمه تشکیل و بقای
#حکومت شرط دانستند .