وقتهایی غرق شدن می چسبد ؛ غوطه خوردن و عبور از هیاهوی خود، محو شدن در چیزی یا کسی فراسوی مَنیت ها!
باید غرق شد در واژه ها و آواها و ترانه ها، در اعجازِ شعر و قصه ها !
در نور، در رنگ و عطر و یادهای خوش...
باید غرق شد در کتابها، کاغذها، نوشته ها، نانوشته ها
باید غرق و محو و ناپیدا شد در راه ها، جاده ها،
مسیرها، پیچ و خم ها یا راه هایی که عاقبت باید یک روز از آن گذشت!
باید غرق شد در نگاهها، مردمکها، رازِ چشمها، قصه ی اشکها...
شاید نوعِ خاصی از دلبستگی است، نوعِ ویژه ای از عادت به عشق، دل سپردن از دریچه ای تازه و ژرف ؛
همین دور شدن از خود، دمی فراموشی و به یاد سپاری و تکرارِ دلیلی برای بودن، برای شعف، زیستنِ حقیقی...
گاهی باید غرق شد، از نوعِ شدید و عمیقِ آن؛
بی شک زندگی، نجاتمان می دهد !
🪴✨|
#فاطمه_پنبه_کار|