پاییز میتوانست شعری باشد
با دستخط من
روی دامن بلندِ گُلدارت
یا شبیه یک نقاشی
از زنی شبیه تو با موهای بلوند
روی پرده
ی نارنجی اتاقم!
پاییز میتوانست تماشای کازابلانکا باشد
کنار هم در شبی یلدایی،
یا خواندن کتابی در دستهای تو
پُر از عاشقانههایی که بلند بلند خواندیم
درست شبیه نامههای پدر برای آیدایش.
میبینی؟
شعر، نقاشی، فیلم و کتاب....
ترکیبی بینظیر همراه با موسیقی نگاه تو
و هر آنچه که تو دوست داری.
اما من قانعم!
برای من از تمام پاییز
داشتن یک خاطره کافیست
گرمم میکند
تا ته زمستان
تا رویش سبز دوباره
ی بنفشه
هاآنجا که یاد تو
همچون شراب مست میکند مرا . . .
#آرش_برزگر#تا_رویش_سبز_دوباره_ی_بنفشه_ها