اولین مشخصه فیلم سیاه و سفید بودنشه
که اینطور بنظر می آمد که مانند آخرین تلاش ها برا نجات دادن فضای فیلم و پوشاندن کاستی ها برای بوجود اوردن فضای غم انگیز بود.
باید این مطلب را در نظر داشت که این صرفا سیاه و سفید بودن فیلم ها نیستند که فیلم و فضای آن را غم انگیز و دراماتیک میکنند.
چه بسیار فیلم هایی که میتوان یقین داشت که حتی در صورت رنگی بودن هم به همان اندازه تاثیر گذار میبودند مانند فیلم "the lighthouse".
و چه بسیار فیلم های سیاه و سفیدی که طنز و کمدی را به زیبا ترین حالت ممکن به نمایش گذاشتند.
اهرم سیاه و سفید بودن صرفا جهت "تاثیر گذاری بیشتر" باید باشد و نه اهرمی برای غم انگیز کردن فضا.
انتخاب بازیگران به طور کلی قابل قبول و مناسب و بازی ویشکا آسایش قابل توجه بود.
منتهی انتخاب علی پاکدل به عنوان همسر بسیار عجیب و اشتباه بود.
علی پاکدل در فیلم دکتر دندانپزشکی بود و از روی ظاهر میشود گفت ۵۰ ساله بود.
این در حالی است که مهناز افشار به عنوان همسر ۳۰ ساله بنظر می آمد. این نکته جایی اهمییت پیدا میکند که خیانت برای دو طرف و رد شدن از این رابطه کاری بسیار ساده نمایش داده شد...
برای مرد و زنی که در جامعه ایرانی زندگی میکنند و دیگر هیجانات جوانی را رد کرده اند.
علی پاکدل با یکی از شاگردان همسرش که ۲۰ ساله بنظر می آمد به همسر خود خیانت کرد
که بسیار عجیب بود
زیرا زمانی که به روابط زن و شوهر دقت میکنیم اثری از اختلاف دیده نمیشد همسر تا حد زیادی عنصر "زن،همسر وفادار" را داشت و مرد نیز "مرد، همسر وفادار آرامی" بنظر می آمدند، که با هم به خرید میرفتند و هیچ اثری از ناراحتی و مشکل دیده نمیشد و اگر سردی ای بین این دو وجود داشت بنظر پذیرفته شده می امد و زن و مرد مشکلی با آن نداشتند.
زن که تا اواخر فیلم بسیار وفادار و مستقل بنظر می آمد(معلم پیانو بود و تدیس میکرد) ناگهان در مواجهه با خیانت از جانب همسرش تصمیم گرفت بلافاصله او نیز وارد رابطه جدیدی با برادر خانم همسایه بشود که بنظر از او چندین سال کوچکتر بود!
و در این رابطه جدید رفتاری از خود نشان داد که در مغایرت با شخصیتی بود که در تمام طول فیلم داشت بود.
این تغییر شخصییت ناگهانی یکی از اشکالات بزرگ فیلم نامه بود.
همچنین پزشکی که بنظر معقولانه با مسئله خیانت خود و تایید طلاق زن برخورد کرده بود، پس از طلاق با کلید خودش وارد خانه زنی که زمانی همسر او بوده شد و اظهار پشیمانی و ندامت کرد...
مکالمات فیلم قابل قبول بود
اما فیلم روندی بسیار خطی داشت و فاقد هرگونه اوج گیری مناسبی بود
حتی رفتار های دو طرف پس ازمواجه شدن با خیانت بسیار سطحی و عجیب بود...
موسیقی فیلم از نقاط قوت و واقعا تاثیر گذار بود و به گونه ای استفاده شده بود که همگام با تغییر کردن شخصیت زن و ورود او به رابطه ای جدید و آنطور که در فیلم نشان داده شد رابطه ای با احساسات و عواطف بیشتر، از موسیقی خشک کلاسیک بسیار پله کانی و جذاب به موسیقی سنتی و تلفیقی رسید.
🖊نیلوفر صفاخواه
@filmoaxshahrood