#داش_فریدصلواتیدوستی انتقاد می کرد که :
#داش_فرید آخه چقدر از مرده ها یاد می کنی ؟ از زنده ها هم یادی کن .
گفتم: عزیز دل ، اولا من از مرده ها یاد نمی کنم ، بلکه از انسانهای شریف و وارسته ایی یاد می کنم که در دوران حیاتشان ، انسان وار زیستند و ازحضور خود در این دنیای فانی اثرات مثبتی از خود به جای گذاشتند .
اگر از هنرمندی یاد می کنم تنها به دلیل هنرش نیست .
در این جامعه بسیار هنرمند و هنربند وجود دارد که برای مردم شناخته شده اند ، ولی یکی می شود بزرگانی چون
#تاج_اصفهانی ،
#حسن_کسایی ،
#جلیل_شهناز .
در این جامعه بسیار ادیب و استاد دانشگاه بوده و هستند .
ولی یکی می شود
#جلال_همایی ،
#عبدالجواد_فلاطوری ،
#علامه_طباطبایی ،
#علامه_جعفری ...
اخلاق و رفتار و انسانیت این بزرگان است که مرا به ذوق می آورد تا برایشا ن بنویسم و از آنها یادی کنم .
آنها هر چه گفتند در زندگی خود نیز عمل کرده اند .
در جامعه ایی که این روزها ملاک برخی شخصیت هایش از جمله هنربند ها ، پزشکان ، مهندسان ، سیاستمداران و تحصیلکرده ها از روی ماشین ، خانه ، پست و مقام ، لباس و پولشان است .اقلا بگذار بعضی وقت ها داش فرید از بزرگانی یاد کند تا فرزندانمان ببینند و بخوانند در این ایامی که این کشور اخلاق و معرفت و معنویت درونش در حال خاموشی است روزگاری همچون انسانهای وارسته ایی می زیسته اند و خدماتشان روشنی بخش این جامعه بوده است .
شهر من اصفهان سرامد بسیاری از بزرگانی است که این کشور به خود افتخار می کند.
یکی از این عزیزان استاد
#رضا_ارحام_صدر است
بیست و چهارم آذر سالگرد درگذشت اوست .
ایشان بنیانگذار مکتب کمدی انتقادی در تئاتر ایران بود که بعدها به «مکتب تئاتر اصفهان» نیز مشهور شد.
بسیاری با فیلمها و تاترهای ایشان خاطره دارند .
اجرای تاترهای ایشان جزو مواردی بود که جلب توریست می کرد .
هر کسی به اصفهان سفر می کرد ، بعد از دیدن آثار باستانی و خرید گز بعید بود تاتر ارحام را نبیند و از اصفهان خارج شود.
ایشان هیچگاه هنر خود را به قدرت طلبان نفروخت .
مردم را همیشه برای خود نگه داشت و از بالا به مردمش ننگریست .
بیست و چهارم آذر اگر به باغ رضوان اصفهان سری بزنید متوجه می شوید با اینکه از فوت ایشان نزدیک به نه سال است که میگذرد ولی بر سر مزار ایشان از حضور هنردوستان وعلاقه مندان به آثارشان موج می زند .
با اینکه ایشان می توانست بهترین موقعیت ها را از لحاظ مالی برای خود مهیا کند ولی هیچگاه این کشور را ترک نکرد و از اینکه خود را وقف شهر اصفهان کرده بود به خود می بالید .
ایشان می گفتند روزی مقامات دولتی خواستند مرا به فعالیت هنری در تهران وادار نمایند، در پاسخ شان گفتم:
هر موقع توانستید منارجنبان اصفهان را از بیخ کف تا کف ببرید و در لالهزار تهران کار بگذارید اون موقع بغلش بلندگو اعلام کند تئاتر ارحام امروز ظهر اینجا برگزار می شود.
زنده یاد ارحام صدر تا پایان عمر در اصفهان زندگی کرد. و در بیست و چهارم آذرماه سال ۱۳۸۷ در اصفهان درگذشت و در قطعه نام آوران باغ رضوان به خاک سپرده شد
یکی از خاطراتی که با این بزرگمرد دارم و از رفتارش آموختم این بود که :
افتخار داشتم در فیلمی با ایشان همکاری کنم . برخی از هنرپیشه های مطرح سینما که مایل نیستم نامشان را ببرم ، حضور داشتند . روزی تدارکات فیلم دو بار غذای تکراری آورد .
برخی هنربندهای مطرح سینما اعتراض کرده و با رفتار خصمانه قهر کردند .
تنها استاد ارحام صدر بود بر سر سفره نشست و در سکوت غذایش را خورد . همه را شرمنده رفتارشان کرد .
بعد ها ایشان حرفی به من زد که به یک کتاب می ارزید :
فرید جان ما که کار فرهنگی و هنری می کنید ،باید خود هم در عمل یک هنرمند و یک اخلاقگرای واقعی باشیم تا آثارمان به دل بنشیند .
روحش شاد و نامش گرامی باد .
کانال
#داش_فریدصلواتیروزنامه نگار. هنرمند
https://telegram.me/farid_salavati