🔴🔴 #بیانیهبیانیه انجمن فرهنگ و سیاست رازی در محکومیت فاجعه هولناک اخیر که منجر به از دست دادن یکی از همشهریان
#کرمانشاهی با عاملیت
#ماموران_شهرداری شد.
بسمه تعالی
🔸در حالیکه بنیانگذار انقلاب اسلامی بر این باور بود که نیروی اصلی و کوبندهٔ این انقلاب اقشار تهیدست و بیخانمان بودند، پس از گذشت بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی آنچه بیش از همه بیارزش گردیده است جان شهروندان است. در یکسال گذشته بارها شنیدیم که شهروندان در حوادثی جان باختند که اگر شایستهسالاری و پاسخگویی، به میزان اندکی در ساختار حاکمیت وجود میداشت یا اساساً این فجایع رخ نمیداد یا دستکم پس از وقوع آنها تمام حقیقت به مردم گفته میشد و با مسببان آن هم برخوردی جدّی صورت میگرفت. عادت کردیم به بهانههای گوناگون مردم جانشان را ازدست بدهند و گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است و هیچ مسئولی پاسخگو نیست.
🔸در جدیدترین مورد، حادثهای که برای آسیه پناهی در کرمانشاه رخ داد قلب هر انسان آزادهای را جریحهدار کرد و متأسفانه شاهد آن هستیم که برخی از مسئولان با بهکارگیری اصطلاحات «زمینخواری» و «اعتیاد» قصد دارند از قبح این جنایت هولناک بکاهند. حال آنکه وجود شهروندانی نظیر آسیه پناهی خود نشانگر شکست تمام وعدههای انقلابی است. چهل سال پیش بنا بود اموال مدیران حکومت سابق مصادره گردد و در اختیار مستضعفان قرار بگیرد تا هیچ بیپناهی باقی نماند. اما بهمروز زمان بنیادها به غولهای اقتصادی تبدیل شدند و مدیران و کارکنان آنها جای همان مدیران حکومت سابق را گرفته و هدف اولیه خود را فراموش کردند و جامعه حتی فراموش کرده است که بنیادها برای چه ساخته شدند. امروز شاهدیم نه تنها مسئولان هنوز از حضور انبوه بیخانمانها شرم ندارند، بلکه اگر کسی خودش برای خودش سرپناهی بسازد به او برچسب زمینخوار میزنند. حق داشتن سرپناه از حقوق ابتدایی بشر است. اگر دولتی نبود و اگر تمدنی وجود نمیداشت، آن زن امروز برای خودش سرپناهی میساخت و زندگی میکرد، دیوانسالاری نظام سیاسی چیزی جز ابزاری فناورانه و توجیهی اداری برای آزار و در نهایت کشتن او به ارمغان نیاورده است.
🔸انجمن فرهنگ و سیاست رازی این فاجعهٔ هولناک را قویاً محکوم نموده و از مسئولان
شهرداری و فرمانداری کرمانشاه میخواهد که این قتل فجیع را با جدیت پیگیری نمایند. برچسبهایی چون زمینخواری و اعتیاد، کشتن انسانها را توجیه نمیکند. شهروندان فارغ از اینکه سرپناه داشته باشند یا نه، فارغ از اینکه اعتیاد داشته باشند یا نه، باید از حق حیات برخوردار باشند و البته برای برخورداری از حق حیات باید حق تضمین سکونت هم داشته باشند، اگر حق سرپناه را تأمین نمیکنید حق حیات را از شهروندان نگیرید. دولت اگر نمیتواند زمینهٔ اسکان شهروندان را فراهم کند و بدتر از آن حق حیاتِ شهروندانِ بیپناه را به رسمیت نمیشناسد، با چه توجیهی میخواهد منابع کشور را در اختیار داشته باشد و مشروعیت خود را توجیه کند؟
#آسیه_پناهی✅انجمن فرهنگ و سیاست رازی
@farhangvasiasatrazi