انجمن فرهنگ و سیاست رازی

🔰 #بیانیه دانشجویان متحد به مناسبت #روز_دانشجو

▫️اگرچه همچنان کلاس‌های درس دایر است، اما دانشگاه این روزها خالی از عناصر حیاتی و هویتی زیست جمعی و سیاسی خود به نظر می‌رسد. زیستی که در پیوند با حضور در صحن دانشگاه و بحث و جدل‌های روزانه ممکن است و همین موجب پویایی موجودیتی سیاسی به نام دانشگاه می‌شود. گویا امروز دست نامرئی کرونا هم در یک هم‌دستی آشکار با آنان که همواره، هرگونه حضور فعالانه‌ای را تهدیدی علیه اقتدارگرایی خود می‌دیدند، به کشتن این زیست جمعی آمده است. اما از ۱۶ آذر ۱٣٣٢ تا به امروز، یک چیز روشن شده است؛ گاهی گلوله، گاهی به ابتذال کشانیدن و اتمیزه کردن انسان‌ها و گاهی سلب هرگونه امکان کنش‌ورزی، هدف یکی است؛ مرگ معناها. مبارزه همگانی امروز، مقاومت در برابر رنگ‌باختن معناهاست تا نگذاریم روز دانشجو، که دانشگاه آن را در تاریخ حدودا ٧ دهه‌ای خود به نماد همبسته‌ساز خود با جامعه بدل کرده است، از معنای خود تهی شده و فراموش گردد؛ حتی اگر بلای جهان‌گیر کرونا هم به همراهی حافظان وضع موجود به خاموشی ما برخاسته باشند.

▫️در میان تمام این بحران‌ها، اما یک چیز هرگز فراموش نمی‌شود و آن بهره‌برداری امنیتی از بحران‌هاست. روش کمابیش همیشگی حکومت‌های تمامیت‌خواه برای حفظ اقتدار خود و تداوم وضع موجود. نشانه‌های این بهره‌برداری امنیتی را در افزایش برخورد با شبکه‌ها و تشکل‌های مدنی، شدت گرفتن صدور و اجرای احکام سنگین برای معترضان آبان و دی ٩٨ و دی ٩۶ و... می‌توان یافت. در این اثنا، دانشگاه نیز از این حیث بی‌بهره نماند و نهادهای امنیتی فرصت را مغتنم شمرده و با استفاده از تعطیلی دانشگاه، به برخوردهای انضباطی، بازداشت دانشجویان و صدور احکام حبس در جهت سرکوب صدای آنان بر آمدند. نهادهایی که در مواجهه با مردمی که تحت ستم‌های مضاعف اقتصادی، سیاسی و تبعیض‌های اجتماعی و فرهنگی به تنگ آمده‌اند، با اسم رمز اقتدار به مقابله بلند می‌شوند و از طرف دیگر، با اعمال سیاست‌های تحمیلی و به دور از اراده و نظارت مردم هر از چند گاهی سایه‌ جنگ و ناامنی را بر سر کشور می‌افکنند.

▫️حال ما دانشجویان متحد، آنچنان که از گذشته با تاکید بر لزوم #بازگشت_به_دانشگاه و #سیاست_مردمی بر #مقاومت_متحدانه بر سر مواضع خود پابرجا بوده‌ایم، امروز اعلام ‌می‌کنیم که همواره سعی بر مقاومت برای ایجاد امکان‌های کنش‌ورزی سیاسی به طرق مختلف داشته و مقاومت جمعی ما محدود به شیوه‌های گذشته باقی نخواهد ماند. بلکه در پیوند با کنش‌های پیشین سعی در ساماندهی شکل‌های جدید کنش‌ورزی و مقاومت داریم. در شرایطی که تنش‌افزایی‌های دولت‌های بیگانه و استبداد داخلی، هر دو کمر به نابودی جریان‌های مترقی بسته‌اند، ترور، جنگ و تحریم بر سرمان سایه افکنده و نهادی چون مجلس هم پیشاپیش از حیز انتفاع ساقط شده است، در برابر دوگانه استبداد داخلی-استیلای خارجی در تداوم حرکت تاریخی‌مان، به این دوگانه، نه می‌گوییم. این همان پیوندی‌ است که با ۱۶ آذر ماه به عنوان یک رخداد تاریخی برقرار کرده‌ایم و امکان‌های آینده خود را در تداوم آن معنا می‌بخشیم و اینجاییم تا بگوییم دانشگاه همچنان زنده است و زنده خواهد ماند.

🔻متن کامل بیانیه:
https://telegra.ph/16-12-06


🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد