شهـــدِ شیـرینِ لبِ یار ، بسانِ رُطَب است
خوردنش دررمضان،وقتِ سّحّرمستحب است
عاشقِ طُرّه ے گیسویِ سِیَــــه فامِ تواَم
چه ڪنم ! دل به تمنّایِ تو در تاب و تب است
روزِ روشن به رُخَت ، زلف پریشان منما
بشڪنم روزهٔ خودرا، به خیالے ڪه شب است
بر سرِ ڪویِ وصالت ، بنشستم صنما
جان و دل منتظرِ دیدنِ آن غنچه لب است
گولِ ظاهرمخوراے عاشقِ بے صبر و قرار
مَحَک گوهرِمعشوقه، به اصل ونَسَب است
صورت و قامتِ زیبا ، نبُـــوَد آیتِ حق
شاخصِ رتبهٔ انسان به شعوروادب است
غمِ فـــردا مخور اے عاقل فرخنده خصال
دم غنیمت شُمَر امروز ڪه یُومِ طَرَب است
تاتوانے دلِ بشڪسته بـــدست آور و بس
جاودان ماندنِ نامت به جهان زین سبب است..
#مهدی_اسدی R