در جستجوی معنا

از پلیدیهای استبداد یکی هم این است که "شریف زیستن" را مدام دشوارتر میکند.
استبداد کارش این است که هر روز آدمهای بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش کند. استبداد کارش این است که هر روز شرافتمندانه زیستن را دشوارتر کند.
استبداد کارش این است که هر روز بنشیند به تماشای آدم هایی که در ترجیح شرافت بر آسایش یک جا میلغزند و از چشم دیگران میافتند.
استبداد کارش این است که هر روز هزینه شرافت را بالا ببرد تا تعداد کمتری قادر به پرداخت آن باشند. استبداد کارش همین است، تُهیسازی جامعه از شرافت...

"قدرت بیقدرتان"
واتسلاو هاول

#کیانوش-سنجری

@searchformeaning

محبوبه طالبی دارستانی
عضو ستاد امر به معروف و نهی از منکر:
اولین کلینیک ترک بی حجابی در تهران افتتاح می شود.

تو کی گُذاری؟ قَدم به چشمَم ماه من...


@searchformeaning

جهان را
شبی سیاه فرو گرفته
پرده را به یک یو زن
پنجره را باز کن
شاید این چراغ خُرد
جهان را
اندکی به کار آید

ضیا موحد


@searchformeaning

یاسر میردامادی:

📌ترک تحریم می‌کنم، خطر جلیلی جدّی است

رأی من برای اصلاح ساختاری نظام نیست زیرا می‌دانم که نظام همانا اصلاح(-ِ ساختاری)‌پذیر نیست. حتی اصلاحات غیر ساختاری هم چندان میسر نیست. تلاش دولت خاتمی برای اصلاح نظام اطلاعاتی (که دست به قتل‌های زنجیره‌ای زده بودند و خودسر هم نبودند) و تلاش دولت روحانی برای جلوگیری از چپاول مؤسسات اعتباریِ تفنگ‌به‌دست‌ها (که دست به قتل اقتصادی زده بودند و خودسر هم نبودند) هزینه‌ی بسیاری بر دولت‌های خاتمی و روحانی بار کرد و آن‌‌ها را با بحران‌های حکومت‌‌ساز بسیاری مواجه ساخت.

تا نظام جمهوری اسلامی پابرجا است وضع را نمی‌شود از این بهتر کرد اما می‌شود بسا بدتر کرد. بالای سیاهی بسا رنگ‌ها است. به براندازی هم در کوتاه یا میان‌مدت امیدی نیست. براندازی نه فعلا ممکن است نه فعلا مطلوب. ممکن نبودن آن در چهل و اندی سال گذشته آشکارا ثابت شده است. تا اطلاع ثانوی مطلوب هم نیست، زیرا جریان اصلی مخالفان خارج از کشور (اپوزیسیون)، به ویژه مجاهدین و پهلوی‌طلب‌ها، یا مستقل نیستند، یا دموکرات نیستند یا حقوق بشری نیستند یا هیچ کدام نیستند. رضا پهلوی که دخیل به نتانیاهو و راست افراطی آمریکا بسته و مریم رجوی هم به عربستان، اسراییل و راست افراطی در هر جای دنیا دخیل بسته است. تک‌چهره‌های ملی، مستقل، دموکرات و حقوق بشری بی شک در میان مخالفان وجود دارند و اگر کورسوی امیدی به اپوزیسیون خارج از کشور در آینده‌ی دور باشد به همین‌‌ها است، اما این چهره‌ها هنوز تبدیل به جریان نشده‌اند یا در نهایت جریان حاشیه‌ای اند.

آیا انتخاب میان بد و بدتر معقول است؟ آیا استمرار تحریمی که حالا به بیش از شصت درصد رسیده، بهتر نیست؟ پاسخ این است که حتی در دموکراسی‌های مستقر دنیا بسا اوقات انتخاب میان بد و بدتر است. همین حالا در انتخابات آمریکا گزینه‌ها میان مرده‌ای متحرک (بایدن) و فردی با اختلال شدید شخصیتی (ترامپ) است. «عاقل آن نیست که خوب را از بد تشخیص دهد. عاقل آن است که بهترین بد را بشناسد» (حدیث منسوب به حضرت امیر). ما به احتمال زیاد دیگربار در آینده‌ی نزدیک باید به سیاست تحریم باز گردیم تا به حکومت برای تغییر رویّه فشار آوریم اما هیچ شیوه‌ای یک‌بار برای همیشه نیست. شیوه‌ها اصالت ندارند هدف‌ها اصالت دارند. هدف همانا بهبود وضع ایران است و اگر تحریم در مقطعی سودی به این هدف نرساند بایستی موقتاً کنار گذاشته شود.


متن کامل


@searchformeaning

‏در انتخابات گذشته رأی ندادم و با اکثریتی که احساس می کند گوشی برای شنیدن صدای او و دست توانایی برای رفع مشکلات او وجود ندارد همصدا شدم
اینک فرصتی پیش آمده که امیدوارم روزنه ای باشد به فضایی که در آن صدای اکثریت شنیده شود و تفاوتی هرچند اندک در فضای کنونی پدید آید
‎#برای_ایران

۱. انتخابات اگر معنادار باشد، بیعت نیست؛ بلکه مهار است. کسانی که انتخابات را ساختند، نه برای تأیید و بیعت و مشروعیت‌بخشی ساختندش؛ بلکه برای مهار افزون‌خواهی فرادستان و حاکمان ساختند. رأی مساوی با تأیید حاکمیت نیست به شرط معناداری انتخابات

‏۲. انتخابات کی معنا دارد؟ وقتی که بین کاندیداها فرقی باشد و دست‌کم یکی از آنها دیدگاهش به جای تأیید حاکمیت، به تقویت جامعه نزدیک‌تر باشد. انتخابات دوم خرداد ۷۶ معنادار بود چون مردم میان ناطق نوری و محمد خاتمی فرق می‌دیدند و رأی به خاتمی هیچ‌گاه تأیید حاکمیت و بیعت نبود.

‏۳. عملکرد شورای نگهبان مساوی معنازدایی از انتخابات است. اما شاید بتوان هنوز معنایی کمرنگ در انتخابات جست. این معنا اگر باشد، کمرنگ است و ازین‌رو برخی به سمت تحریم رفته‌اند چون معنایی نمی‌بینند و کسانی که حامی رأی‌دادن هستند، معنایی ولو کمرنگ دیده‌اند.

‏۴. آیت الله خامنه‌ای دربارهٔ انتخابات خبرگان ۹۴ و رأی نیاوردن مرحومان مصباح و یزدی گفته بود «خسارت عظیم». این «خسارت عظیم» یعنی معناداری انتخابات. [نمی‌خواهم بگویم خوب یا بد. می‌خواهم بگویم معنادار]
رأی دوم خرداد و حتی مجلس ششم بسیار روشن بود که «تأیید» و «بیعت» نیست.

‏۵. اگر بتوان در انتخابات «نه» به حاکمان مستقر جُست و نتیجهٔ انتخابات را مهار آنان دانست، این انتخابات معنادار است و به معنای بیعت نیست.
نه گفتن انتخاباتی ذات انتخابات است نه لجاجت و ... انتخابات اصلاً برای نه گفتن به حاکمان مستقر و تغییر آنان و مهار افزون‌طلبی ساخته شده.

‏۶. آیا می‌توان برای انتخابات فردا معنایی جُست؟
خیال می‌کنم -علیرغم تلاش قابل تحسین شورای نگهبان برای معنازدایی- به کلمات حیدر مصلحی دربارهٔ رد صلاحیت اکبر هاشمی رجوع کنیم. مصلحی گفته بود «هر چه رشته بودیم، پنبه می‌شود».رشتن یعنی افزون‌طلبی قدرت. پنبه شدن یعنی مهار.

‏۷. گمان می‌کنم چیزی رشته‌اند و برای پیشبرد آن، نیاز به تسخیر صندلی ریاست جمهوری دارند. رئیس جمهور باید همراه باشد و اگر همراه نباشد، مزاحم است. اگر مزاحم باشد، یعنی «مهار» است.

اگر شکست ابراهیم رئیسی به معنای مهار حاکمیت باشد، به گمانم رأی دادن معنادار است.
‏یکدستی حاکمیت، عادتاً به افزون‌طلبی قدرت آنان کمک می‌کند و مسیر را برای اقتدار بیشتر آنان هموار می‌کند.
اگر با پیروزی ابراهیم رئیسی حاکمیت یک‌دست می‌شود و اگر با پیروزی همتی حاکمیت یک‌دست نمی‌شود، انتخابات معنادار است و «مهار» است؛ نه «بیعت». اگر هم نه، که هیچ.

بر گرفته از صفحه توییتر samamosavi
منتشر شده در سال ۱۴۰۰

@searchformeaning

محمد جواد ظریف:

از طوفان آگاهی مردم می ترسید!


@searchformeaning

شبانگه به سر فکر تاراج داشت
سحرگه نه تن سر، نه سر تاج داشت

به یک گردش چرخ نیلوفری
نه تاجی به جا ماند و نه نادری


#هلیکوپتر

🔹️که من بر خطا بودم او بر صواب...

🔹️حکایت رفتار متواضعانه‌ی مولا علی(ع) آنگاه که نظر کسی را در مسئله‌‌ای شایسته تر از نظر خود می‌یابد...

#بوستان_سعدی
@mohammadrezataheri

1-هما ارجمند است چون جانورنیازارد. مظهر بی آزاری است که پایه فرهنگ ایران است:
همای بر همه مرغان از آن شرف دارد/که استخوان خورد و جانور نیازارد
بنابرین سروری هما و فرهمندی او که تاجبخشی می کند نمادی از بی آزاری پادشاه/حکومت است. امری که در دوران ولایت نایاب شده است. هما اعتراض به این آزار مزمن و غیاب فره ایزدی از ولایت است.
2-هما با مرگ شاه/سلطان/رهبر ارتباط دارد. اگر ویدئوی هما بر اساس ایده ای منتشر شده باشد یکی آمادگی برای مرگ رهبر است و سرگشتگی در انتخاب رهبر بعدی! در اسطوره، هما در چنین زمانی شاه گزین می شود. هما امید به آن است که شاه همان شاه آرمانی ایران یعنی بی آزار باشد. (خوب است اگر بخت چنین بود هما بر پرچم و نماد رهبر همایی بعدی نقش شود چنان که در قدیم رسم بود.)
3-دیگری این ایده است که این شور و توجه همایی و همایون طعنه ای باشد به انبوه اوباش درانتخابات مجلس و به ادعای رهبری رئیسی و این دست مسائل. لسان الغیب فرموده است:
همای گو مفکن سایه شرف هرگز
بر آن دیارکه طوطی کم از زغن باشد
در حکمت شیخ سعدی هم آمده است که:
کس نیاید به زیر سایه بوم(=جغد/بوف)
ور همای از جهان شود معدوم
🖊مهدی جامی
@searchformeaning

چهاردهمین سال...
آقایان، خانم‌ها، هموطنان، دوستان، سروران، آن آقا و همسرش در زندان هستند وقتی ما کار می کنیم ، اثر تولید می کنیم، به سفر می‌رویم، بچه‌دار می‌شویم‌، می‌خندیم و غر می‌زنیم و هر از گاهی اختلاسی کشف می‌کنیم و … در تمام این احوالات، در تمام این سال‌ها، آن آقا به خاطر ما در زندان است.
سالی که این آقا ایستاد، کمتر کسی به این فکر کرد که این نخستین ایستادن واقعی، عملی و شرافتمندانه و بی ادعا در بالاترین سطح سیاسی ایران در کل این ۴۰ ساله بوده است.
🖊محسن نامجو

@searchformeaning

سحرگاه امروز #محمد_قبادلو اعدام‌شد....


دانی چه نوحه بر زِبَرِ بام می‌کنند؟
مادر! پسر نزای که اعدام می‌کنند!

مادر پسر نزای که مُشتی طناب‌باف،
از بندِ‌ ناف قصدِ سرانجام می‌کنند!

دختر بیار و زنده به گورِ سیاه کُن...
مادر! پسر نزای که اعدام می‌کنند!
‌
‌
#حسین_جنتی


@searchformeaning

به مناسبت روز «مادر»، این پدیده‌ی شگفت هستی
بخشی از سخنان سایه‌ی نازنین برگرفته از کتاب پیر پرنیان اندیش:
در صحبت سایه (ص 38): در خطاب به مادر [عظیمی]: امشب سایه به یاد مادرش افتاد. این‌که وقتی از تهران برمی‌گشت، مادرش با هیجان و شوق وصف‌ناشدنی آغوش می‌گشود و «امیر جان»، «امیر جان»گویان به سوی او می‌دوید. پیرمرد هشتاد و چند ساله مثل کودک می‌گریست. عاطفه هم به یاد مادرش افتاده بود و یواشکی اشک می‌ریخت؛ هر دو به درد می‌گریستند.
[عاطفه]: خیلی دلتنگِ مادرتون می‌شین؟
[سایه]: خیلی... خیلی زیاد!
[عظیمی]: درد و گریه و خنده در صورت سایه به هم آمیخته شده است. در توان من نیست که حال و حالت این پیر پرنیان اندیش را توصیف کنم.
[سایه]: مادرم می‌مرد واسه‌ی من. منو با نذر و نیاز بزرگ کرد... من تو اون بیت که در خطاب به مادرم گفتم: درین جهانِ غریبم ازآن رها کردی که با هزار غم و درد آشنام کنی واقعاً مادرم اگه تصوّر می‌کرد که چه بلاهایی قراره به سرم بیاد،‌ بیچاره همون روزها از وحشت می‌مرد. [عظیمی]: گریه و گریه و گریه... نمی‌رود ز دل من صفای صورت عشق وگر بر آینه، بارانِ گَرد می‌آید.
توضیح عکس: با یاد مادر- صومعه‌سرا، منزل پروین ابتهاج، خواهر سایه، 1386 روز مادر همایون و فرخنده باد.

در جستجوی معنا
@searchformeaning

توضیح عکس: با یاد مادر- صومعه‌سرا، منزل پروین ابتهاج، خواهر سایه، 1386 روز مادر همایون و فرخنده باد.


در جستجوی معنا
@searchformeaning

دمی،ای شیخ! در آیینه بنگر، چیست آیینت؟
که اینسان هرکه را من دیده‌ام رَم کرده از دینت!
شگفتا، ابر هم بر کِشته‌ی همسایه می‌بارد...
مسیرِ خانه را گُم کرده گویا مرغِ آمینت!
#حسین_جنتی

@searchformeaning

من دینِ خویش را به کتابی نیافتم
ترسم مرا به عهده نگیرد پیمبری!

#حسین_جنتی

@searchformeaning

‏نرگس محمدی: قد کشیدن بچه‌هایم را ندیدم

«من در زمان متوقف شده‌ام. در زمان متعلق به همین دمپایی‌های چند سانتیمتری در پاهای کوچک دخترم. کیانا را در اسکایپ دیدم، بزرگ شده، موهایش بلند و چهره‌اش عوض شده، علی تغییر کرده و پسر کوچولوی مو فرفری من قد کشیده. کمی جلوتر آمدم. سانتیمتر پونی کوچولوها را می‌بینم که به دیوار چسبانده بودم تا سانتیمتر به سانتیمتر قد کشیدنشان را ثبت کنم.
وارد اتاق خواب می‌شوم عروسک السای کیانا، ببر مهربان علی روی تخت‌خواب‌هایشان دراز کشیده‌اند. رو‌تختی‌ها دست نخورده. همه‌چیز برای من در آن زمان متوقف شده است. در کمد را باز کردم پر اسباب بازی کودکان ۵-۸ ساله است. روی در کمد دو برنامه درسی است. ساعت ۸ تا ۹ کلاس فارسی. از کیانا در مورد کلاس‌هایش در پاریس پرسیدم. ۸ تا ۹ کلاس فرانسه. من در ساعت ۸ تا ۹ کلاس فارسی سه سال و نیم متوقف شده‌ام. در این فاصله چیزهایی را از دست داده‌ام. کودکانم بزرگ شدند، تغییر کردند. فقط از بابا می‌گویند و مامان جایی در زندگی روزمره، خوابیدن، بیدار شدن، مدرسه رفتن، خرید، بازی، حتی غذا پختن، حتی رازهایشان ندارد. من هم برای آنها متوقف شده‌ام.
استبداد زندگی را متوقف می‌کند. استبداد فاصله را فعال و به هم رسیدن‌ها و با هم بودن‌ها را منفعل می‌سازد. استبداد جان می‌سوزاند و روح می‌رنجاند. استبداد روح و جسم را توامان زخم می‌کند. شاید یکی دیده شود اما آن دیگری پر زخم و پرعفونت، دیده نمی‌شود. استبداد فقط با شکنجه و زندان و هجرت و سرکوب، انسان‌ها را شکنجه نمی‌کند. استبداد در زاویه به زاویه و لحظه به لحظه یعنی در هر مکان و زمان، زیست بشر را می‌خشکاند.»

@searchformeaning
#صلح_نوبل #نرگس_محمدی

لعنتِ حق هزارسالِ دراز
بر مسافرکُشِ غریب‌گداز...
#حسین_جنتی


@searchformeaning