✅سپیده علیزاده، فعال حوزه زنان آسیبدیده در گفتوگو با «امتداد»:زن آسیبدیده در موقعیت بحرانیتری قرار دارد
✍🏻امتداد-گروه اجتماعی: سپیده علیزاده، فعال حوزه زنان آسیبدیده به امتداد گفت: 🔹در این یکی دو سال گذشته وقتی میخواهیم حتی در موضوع زنان آسیبدیده هم صحبت کنیم باید مراقبتر باشیم. به همان اندازه هم بحرانی بودن وضعیت زنان آسیب دیده از چشم دور شدهاست. البته همیشه و در ادوار مختلف شاهد بیتفاوتی اغلب مسئولان نسبت به این قشر از زنان بودهایم و انگار همه میخواهند از خدماتدهی به این قشر فرار کنند.
🔹گاهی مسئولان تعمدا این موضوع را نادیده میگیرند و گاهی هم تمایل دارند که خدمات را به سایر اقشار آسیب دیده اختصاص دهند اما به زنان آسیبدیده خدمات ندهند و در واقع تمرکزشان بر روی آسیبهای اجتماعی منهای زنان آسیبدیده است.
🔹 همین یکی دو سال که در مورد زنان آسیب دیده کمتر صحبت شد، فرصت خوبی برای این دست از مسئولان بود. همانطور که همیشه میخواستند در مورد زنان آسیبدیده کمتر صحبت شود، این بازه زمانی باعث شد که حتی در مورد این گروه فکر هم نکنند. در واقع مسئولان و متولایان امر هم از وضعیت به وجود آمده و نگاه امنیتی حاکم بر این حوزه سواستفاده کردند و اقدامات در این زمینه کاهش یافت.
🔹همیشه زن آسیبدیده در موقعیت بحرانیتری قرار دارد. زنی که به هر دلیلی از جمله اعتیاد بیسرپناهی را تجربه کرده، در معرض بیشتری آسیب است. هم خود و هم فرزندی که ممکن است داشتهباشد. شرایط یکی دو سال گذشته باعث شد هم مطالبهگری در خصوص خدماتدهی به این گروه کمتر شد و هم مسئولان آنها را نادیده گرفتند.
🔹فرض کنید یک زن معتاد ته خطی که بر هر دلیلی هنوز نتوانستهایم او را راضی کنیم تا کمک بگیرد و شرایطش را تغییر دهد. حرف ما این است که این زن هم با این که معتاد و در معرض آسیب است، حق زندگی دارد و ما باید به او کمک کنیم تا زمانی که توانیم این زن را وارد مسیر بهبودی کنیم. در این بازه زمانی باید مراقبت کنیم که نه به کسی آسیب بزند و نه خودش بیش از این آسیب ببیند. نه خودش بیمار شود و نه دیگران را بیمار کند. هم فرزند یا فرزندانش را در چرخه آسیب وارد نکند. ما برای این که بتوانیم این زنان را قانع کنیم که امکان بهتر شدن شرایط وجود دارد، زمان نیاز داریم. در این زمان باید کمک کنیم تا این زنان زنده و سالم بمانند.
🔹این همه تفاوت ما با مسئولانی است که فکر میکنند باید اقدام پلیسی انجام دهند. مسئولانی که فکر میکنند اگر رفتند و دستگیر کردند و به کمپ منتقل کردند همه چیز تمام شدهاست و حالا آن زن باید انتخاب کند که درمان شود یا درمان نشود. در صورتی که زور مواد و آسیب بسیار بیشتر است. همین امروز امید ایجاد کردن در انسانهای عادی هم کاری سخت است چه برسد به این که بخواهیم به یک فرد ته خطی امید بدهیم.
🔹متاسفانه ما امروز با مسئولانی طرف هستیم که اصلا به «تمایل» یا «ایجاد امید» اعتقادی ندارند و تفکرشان «ایجاد فشار و زور» است. آخرین زور نهادیی چون شهرداری این است که میگویند دستور قضایی میگیریم که البته با این کار شان قضایی و پلیس را هم زیر سوال میبرند.
🔹در واقع موضوعات اجتماعی را پلیسی میکنند. این گروه حتی به مقوله تخصص در امر آسیبهای اجتماعی اعتقاد ندارند، گویا بیماری توهم دانایی در میان مدیران این حوزه همهگیر است. استفاده از متخصصان خصوصا در حوزه زنان برایشان ننگ است اگر آن متخصص خودش زن باشد که انگار ننگ بیشتری است.
🔸متن کامل #امتداد@emtedadnet@nooresepid