یک مدت سیگار خوب و گرون که بکشی عادت میکنی؛ بعد که سیگار ارزون میکشی میفهمی چه چسشری داشتی میکشیدی اون همه مدت! روابط با آدم ها هم همینه. تا وقتی با آدم حسابی ها دمخور نشدی متوجه نمیشی چه دایره روابط بدی داشتی.
افرادی که ضریب هوشی پایین تری دارند خیلی جاها راحت تر زندگی میکنند چون اصلا متوجه بعضی مسائل نمیشن و برعکس افراد با ضریب هوشی بالاتر خیلی از اوقات رنج بیشتری رو تحمل میکنن چون درک و برداشتون از مسائل عمیق تره و همین میتونه عامل ناراحتیشون بشه
از آدمی که با همه میپره بدم میاد. آدمی که نه سن سال براش مهمه نه شغل و هدف و نه هیچ چیز دیگه ای.سر هر میزی برسه میشینه،هر کی دم دستش باشه بیرون میره و صحبت میکنه و همه جا هست.شخصیت ثابتی نداره، نه علایق مشخصی و نه هدف خاصی. نمیشه به این آدما اعتماد کرد. حالا اسمشو بذارید اجتماعی.
