روانشاد نصرت‌الله معینیان در سال ۱۹۵۸، به هنگامی که شوروی مبارزه تبلیغاتی شدیدی را علیه ایران آغاز کرد، او سرپرست کلّ انتشارات و رادیو بود. با وسایل و امکاناتی محدود به پاسخگویی به این تحریکات و حمله متقابل برخاست و کارش به حدی موفقیت‌آمیز بود و نظر همگان را جلب کرده بود که به رادیو پیروزی مشهور شد.
ایشان وزیر راه(امیراسدالله علم)، وزیر اطلاعات و جهانگردی(حسنعلی منصور) و از سال ۱۳۴۵ رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی(اسدالله علم) در دوران محمدرضاشاه پهلوی بود و حدود دوازده سال در این سمت باقی ماند.
برای جلوگیری از فاجعه ۵۷ تلاش زیادی کرد و خدمات شایانی به ایران و پادشاه انجام داد و در نهایت همراه پادشاه ایران را ترک گفتند.
در دوران حکومت محمد مصدق، مقالات معینیان در مخالفت با دولت تا حدى چشمگیر بود که فرمان دستگیرى[!] وى صادر شد ولى او با پنهان شدن در خانه‌ای از دستگیرى رهایى یافت.
اما نظر جمهوری اسلامی در موسسه مطالعات:
معینیان، مدیرکل تبلیغات[آن وقت] اکثر شب‌ها به اتفاق عده‌ای به نیاوران و اطراف تهران رفته و به عیاشى و رقص مى‌پردازند به طورى که مردم دور آنها جمع شده و با آنان هم صدا مى‌شوند.[!]
[مردم! همصدایی! جمع شدن! رقص! آواز! وای! ... ]و اما بد نیست مطلبی هم از دایى نصرالله معینیان ـ باقر مجلسى - بدانید
چند روز قبل از خروج شاه، باقر مجلسی طى نامه‌اى به اعلیحضرت نوشت:
«... آقاى خمینى از جان مردم این مملکت چه مى‌خواهد و چه مى‌گوید. این مرد حاضر است تمام افراد این کشور با سابقه تاریخى دو هزار و پانصد سال شاهنشاهى از بین برود که او نظرات خصوصى خود را اعمال نماید و مملکت و مردم این مملکت را در دام کمونیسم بیندازد بدون این که توجه کند اگر خدا نخواسته چنین روز سیاهى پیش بیاید، اولین قربانى خود او خواهد بود.»
[آری دوستان! اینچنین شد که فاجعه ۵۷ رخ داد]@ghasedak_iran
