♨️ آزمایش EPR و نامساوی بل (1)
قطبش نور به معنای جهتگیری ارتعاشات موج نور در یک راستای خاص است. به طور کلی، نور غیرقطبیده به این معناست که ارتعاشات موج در تمام جهتها به صورت تصادفی پراکنده شدهاند. با این حال، زمانی که نور قطبیده میشود، این ارتعاشات در یک راستا یا صفحه خاص متمرکز میشوند.
انواع قطبش نور
قطبش خطی: در این نوع قطبش، ارتعاشات نور تنها در یک جهت خاص و در یک صفحه واحد رخ میدهد. برای مثال، اگر نور قطبیده خطی از یک فیلتر قطبشگر عبور کند، تنها آن دسته از امواج که در جهت موازی با محور قطبش فیلتر هستند عبور میکنند.
قطبش دایرهای: در این نوع قطبش، دو موج نوری که ارتعاشاتشان در راستای عمود بر هم قرار دارند، با اختلاف فاز 90 درجه با هم ترکیب میشوند. این ترکیب باعث میشود که الگوی حرکت موج به صورت یک مارپیچ دایرهای در آید.
قطبش بیضوی: این نوع قطبش ترکیبی از قطبش خطی و دایرهای است که در آن ارتعاشات نور در یک مسیر بیضوی حرکت میکنند.
کاربرد قطبش در آزمایش EPR
آزمایش EPR (Einstein-Podolsky-Rosen) یکی از آزمایشهای مهم در فیزیک کوانتومی است که به بررسی اصول مرتبط با درهمتنیدگی کوانتومی میپردازد. قطبش نور نقش کلیدی در این آزمایش دارد، زیرا از قطبش به عنوان روشی برای ایجاد و اندازهگیری حالتهای کوانتومی در همتنیده استفاده میشود. به بیان سادهتر، قطبش نور میتواند به عنوان یک ابزار برای نشان دادن و اثبات ویژگیهای عجیب و غریب کوانتوم مانند درهمتنیدگی و غیربومی بودن (non-locality) عمل کند.
📲 مشاهده ویدیو در سایت#️⃣ #Clip #Quantum📳 @Da_v_nci_admin🆔 @da_v_nci