سابقه بد مجلس در پیگیری اصل 15
علیرضا منادی سفیدان نماینده تبریز در مجلس در سال ۱۴۰۱ اعلام کرده بود که کمیسیون آموزش مجلس، فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی را مکلف کرده در عرض یک ماه، زبان محلی شهر‌ها و استان‌ها را مشخص کرده و محتوای آموزشی آنها را تهیه نماید! از آن روز بیش از دو سال می‌گذرد و این تنها سی روز تاریخ است که دو سال به درازا انجامیده است.
عجیب‌تر این که همان زمان منادی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات از عدم همکاری خود امضا کنندگان طرح در به نتیجه رسیدن آن خبر داد که حتی برای جلسه ویژه‌ای که درباره دفاع آنها از این طرح تشکیل شده بود، حاضر نشده‌اند! در آن زمان گفته می‌شد وزارت آموزش و پرورش مکلف است تا از سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ ترتیبی اتخاذ کند تا ادبیات و زبان‌های اقوام کشور متناسب با هر منطقه به صورت دو واحد اختیاری یعنی دو ساعت در هفته در پایه‌های هفتم و دهم آموزش داده شود.
سابقه مطرح شدن طرح‌های مرتبط با اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، که به آموزش زبان‌های محلی و قومی اشاره دارد، به سال‌های مختلف بازمی‌گردد. در مراحل متعدد این طرح به هر دلیلی مطرح شده و به هر دلیلی اجرایی نشده است.
سال ۱۳۸۰: برای اولین بار و به صورت جدی و رسمی، طرح آموزش زبان‌های محلی در مجلس ششم مطرح شد، اما در آن زمان این طرح به تصویب نرسید.
سال ۱۳۹۰: طرحی در مجلس نهم برای آموزش زبان‌های محلی و قومی به تصویب رسید، اما به دلیل عدم اجرای آن، نتایج ملموسی نداشت.
سال ۱۳۹۶: مجدداً طرحی برای آموزش زبان‌های محلی در مجلس دهم مطرح شد که اعلام شد به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد و دیگر پیگیری نشد.
سال ۱۴۰۰: طرح آموزش زبان‌های محلی مجدداً در مجلس یازدهم مطرح شد و تعدادی از نمایندگان آن را امضا کردند.
سال ۱۴۰۱: این طرح دوباره مورد بررسی قرار گرفت و نمایندگان بیشتری به حمایت از آن پرداختند
⬇️بیزیم سولدوز
@QaraTopraq :ارتباط با ادمین✉️
📱 QOŞULUN: @BizimSulduz
